.
Święta dziewica i wyznawczyni (zm. w 715r.)Znana również pod imieniem: Mildburh, Milburgh.
Była córką Merewalda, króla Mercji, i św. Ermenburgi. Jej siostrami były świete ksienie - Mildred z Thanet i Myldgyth. Cała rodzina była bardzo pobożna i całkowicie oddana Chrystusowi.
Św. Milburga opiekowała się ptakami i miała nad nimi tajemniczą władzę, gdy okazało się, że stada ptaków niszczą pobliskie uprawy, św. Milburga poprosiła je, aby tego nie robiły i została przez nie wysłuchana. Znana również z licznych cudów i lewitacji.
Pociągnięta przykładem matki, która po odchowaniu córek wstąpiła do klasztoru, z pomocą i wsparciem ojca i wuja Wulferyka, założyła około 690 roku klasztor w Wenlock (obecnie Shropshire), przyjmując welon z rąk św. Teodora z Canterbury. Nie odcięła się całkowicie od świata, czasami wyruszała aby nawracać lud zamieszkujący pobliskie wsie. Podczas jednej z takich misji, młody książę który chciał ją przymusić do małżeństwa, wysłał żołnierzy by ją pojmali. Uciekała przed nimi przez potok Corve, którego wody po przejściu Świętej wezbrały, uniemożliwiając żołnierzom pogoń.
Ruiny opactwa w Wenlock
Umarła 23 lutego 715 roku, została pochowana w kościele opactwa, ale po zniszczeniu Wenlock przez wojska duńskie, odkrycie miejsca jej pochówku stało się niemożliwe. Dopiero po odbudowaniu opactwa w 1101 roku przez Rogera de Montgomery, odkryto grób św. Milburgi, z którego wydobywał się przepiękny zapach. Jej doczesne szczątki złożono w głównym ołtarzu kościoła. W 1540 roku cały majątek benedyktynów przejął Henryk VIII, a opactwo zostało zniszczone, stając się źródłem materiałów budowlanych dla okolicznych mieszkańców.
Źródło św. Milburgi
Varia:
Niedaleko Stoke jest źródło nazywane żródłem św. Milburgi, bijące w zagłębieniu starego kamienia. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1321 roku. Potem o nim zapomniano i dopiero w XIX wieku ponownie odkryto jego cudowne właściwości, leczące m.in. choroby oczu.
.