.
Święty papież i wyznawca (zm.855).
Następca papieża Sergiusza II, został wybrany papieżem w 847 roku.
Był sto trzecim papieżem (wg listy kard. Mercati z 1942).
Herb św. Leona IV
Św. Leon IV był synem zamożnego rzymianina Rodoalda (Rudolfa). W młodym wieku przywdział benedyktyński habit w klasztorze św. Marcina w Rzymie. Za pontyfikatu Grzegorza IV jako subdiakon pracował w rzymskiej kurii, a papież Sergiusz II nadał mu tytuł kardynała-prezbitera bazyliki Czterech Koronowanych Świętych (Basilica dei Santi Quattro Coronati). Po śmierci papieża Sergiusza został jednogłośnie wybrany jego następcą na tronie Piotrowym, jeszcze zanim odbył się pogrzeb. Nowy papież czekał ponad dwa miesiące na zgodę ze strony cesarza Lotara, ale gdy po oczekiwaniu wiadomość nie nadchodziła, zapadła decyzja o konsekracji, która miała miejsce 10 kwietnia.
Otoczył bazylikę św. Piotra i część wzgórza watykańskiego murami, tworząc tzw. miasto Leonowe (Urbs Leoniana, civitas Leonina) . Aby uspokoić mieszkańców obawiających się ponownego zniszczenia miasta przez wojska saraceńskie i uchronić bazylikę św. Piotra od profanacji, postanowił wykonać plany Leona III i wznieść mury wokół grobu św. Piotra. W tej sprawie nawiązał korespondencję z cesarzem Lotarem I, otrzymując hojne ofiary, które pozwoliły urzeczywistnić plany w ciągu czterech lat. Zadbał również o naprawę zniszczonych murów obronnych Rzymu.
Walka z Saracenami w Ostii
Rafaello Sanzio, 1508r.
Stanza dell'Incendio di Borgo w Watykanie
Gdy wojska saraceńskie wylądowały w pobliżu Ostii w 849 roku papież udał się na to miejsce, gdzie zjednoczeni za jego namową mieszkańcy Rzymu, Neapolu, Amalfi
i Gaety pokonali wroga.
Zwołał w Rzymie cztery sobory. Wydał Admonitio Synodalis, specjalny formularz wizytacyjny dla biskupów, zobowiązanych do corocznej wizyty w podległych ich władzy duchowej parafiach.
Był pierwszym papieżem liczącym lata swego pontyfikatu i pierwszym, który opuścił zwrot "dominus" w stosunku do władców świeckich.
Agidius Ranbeck
Calendarium annuale benedictinum, Augsburg 1677r.
Połączył w sobie najrzadsze cnoty: szczodrość, pobożność, odwagę, miłosierdzie, miłość bliźniego i sprawiedliwość. Rozbudował i wyposażył wiele kościołów w Rzymie. Zachęcał do rozwijania muzyki kościelnej, a w 853 roku zarządził utworzenie szkół parafialnych dla młodzieży.
Zmarł 17 lipca 855 roku, został pochowany na Watykanie. W starym kościele
p.w. św. Piotra za papieża Paschalisa II jego doczesne szczątki złożono w sarkofagu razem ze świętymi papieżami - Leonem II i Leonem III. Sarkofag został zniszczony podczas przebudowy kościoła, w 1601 roku jego relikwie wraz z relikwiami św. Leona I złożono w ołtarzu Najświętszego Zbawiciela z Colonny.
Rzeźba z XVIII wieku przedstawiająca św. Leona IV znajduje się na lewym skrzydle kolumnady Berniniego.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju papieskim. Jego atrybutem jest: paliusz, mitra, pastorał, księga.
.