.
Święty mnich i wyznawca (1029-1093).Znany również jako: Wulderyk, Wulderic, Ulryk z Cluny, Ulryk z Regensburga.
Rzeźba z ołtarza głównego
Matthias Faller, XVIIIw.
Kościół p.w. św. Ulryka w St.Ulrich im Schwarzwald, Badenia-Wirtembergia
Urodził się w Ratyzbonie (Regensburg) na początku roku 1029, w rodzinie pobożnego i bogatego Bernholda i jego bogobojnej żony Bukki, siostrzenicy biskupa Ratyzbony, Gebharda II. Św. Ulryk wychowywał się w opactwie św. Emmerana w Ratyzbonie, razem z Wilhelmem z Hirsau, z którym połączyła go przyjaźń na całe życie. W 1043 roku został nadwornym kapelanem Henryka III. Święcenia diakonatu otrzymał z rąk swego wuja, biskupa Fryzyngi (Freising), Nidgera, jednocześnie otrzymując godność archidiakona katedry.
Św. Ulryk poświęca swoje życie Matce Bożej
Franz Ludwig Herrmann, 1767r.
Kościół p.w. św. Ulryka w St.Ulrich im Schwarzwald
Zrzekł się swych urzędów, rozdał biednym swój majątek i w latach 1051-52 pielgrzymował do Ziemi Świętej, a po powrocie i kolejnej krótkiej wizycie w Rzymie, powrócił do Ratyzbony. Starał się tu założyć klasztor benedyktyński, po kilku nieudanych próbach postanowił zostać mnichem w Cluny, przyjęty do klasztoru w 1061 roku przez opata św. Hugona. Tam też otrzymał święcenia kapłańskie oraz został mianowany spowiednikiem, a później przeorem w klasztorze w Mareigny. Po wypadku w którym stracił oko, powrócił do Cluny.
Św. Ulryk jako cudotwórca i pomocnik św. Benedykta
Ołtarz św. Ulryka
Simon Goser, 1772r.
Kościół p.w. św. Ulryka w St.Ulrich im Schwarzwald
Przez pewien czas był przeorem w klasztorze w Peterlingen w diecezji lozańskiej, ale z powodu różnic w poglądach pomiędzy nim, a biskupem Lozanny, Burchardem z Oltingen, św. Ulryk musiał ustąpić. Ponownie wrócił do Cluny, gdzie był doradcą opata. Dzięki jego wpływom klasztor w Rüeggisbergu został poddany reformie kluniackiej w 1072 roku (był to pierwszy zreformowany klasztor na terenach niemieckojęzycznych). Gdy pewien szlachcic podarował opactwu Cluny ziemie
w Grüningen, św. Ulryk został wysłany do sprawdzenia miejsca i założenia klasztoru, jeśli jego oględziny wypadłyby pomyślnie. W 1087 roku z częścią mnichów przeniósł się do Zell, w Czarnym Lesie (Schwarzwald), gdzie jego pobożność i świętobliwość przysporzyły mu wielu uczniów. Dwa lata przed śmiercią nagle stracił wzrok.
Św. Ulryk naucza
Franz Ludwig Herrmann, 1767r.
Kościół p.w. św. Ulryka w St.Ulrich im Schwarzwald
Dla opactwa w Hirsau św. Ulryk ułożył około roku 1080 Consuetudines cluniacenses. Pierwsze dwa tomy, napisane w latach 1079-82 dotyczyły liturgii i kształcenia nowicjuszy. Trzeci, z 1087 roku, traktuje o zarządzaniu klasztorami.
Mathias Faller, XVIIIw.
Kościół p.w. św. Ulryka w St.Ulrich im Schwarzwald
Zmarł 10 lipca 1093 roku w Grüningen, którego nazwa zostanie później zmieniona na Sankt Ulrich. Został pochowany w klasztorze, ale trzy lata później jego doczesne szczątki złożono w kościele. Pierwszy raz uroczyste wspomnienie św. Ulryka obchodzono 14 lipca 1139 roku.
Wnętrze kaplicy cudownego źródła św. Ulryka
Napis głosi, że została ozdobiona w 1771 roku, odnowiona w 1855.
St.Ulrich im Schwarzwald
Patron:
Niewidomych, cierpiących na choroby oczu.
Ikonografia:
Przedstawiany w benedyktyńskim habicie. Jego atrybutem jest: pastorał, księga, krzyż, opactwo.
.