.
Święty biskup i wyznawca (zm. 862).Znany również jako: Swithin, Svithin, Suithun.
Katedra w Winchester, Hampshire
Urodził się około roku 800 w Wessex, pochodził z zamożnej rodziny anglosaksońskiej. Wychowywał się i kształcił w benedyktyńskim opactwie
w Winchester. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Helmstana z Winchester.
Św. Swithun był kapelanem Egberta, króla Wessexu i wychowawcą księcia Ethelwulfa
i Alfreda Wielkiego.
Mianowany biskupem Winchester w 852 roku, konsekrowany 30 października przez arcybiskupa Ceolnotha. Święty wybudował wiele kościołów i most na Itchen,
był znany ze swej pokory i miłosierdzia dla biednych i potrzebujących.
Katedra w Winchester, Hampshire
Miejsce gdzie najprawdopodobniej znajdowały się relikwie św. Swithuna
Z tyłu widoczna "święta dziura"
Zmarł 2 lipca 862 roku, wydając polecenie, aby pochować go na zewnątrz,
na kościelnym dziedzińcu pomiędzy wieżą św. Marcina a kościołem katedralnym Old Minster. Wiele cudów miało miejsce u grobu św. Swithuna, do którego przybywały liczne pielgrzymki. Relikwie przeniesiono 15 lipca 971 roku do wnętrza kościoła, gdy biskup św. Etelwold planując stworzenie sanktuarium św. Swithuna, kazał podwyższyć kościół i zamknąć w murach świątyni również pierwotny grób Świętego.
W 974 król Edgar ofiarował wspaniały relikwiarz przedstawiający sceny Męki Pańskiej, Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia, cały ze złota i srebra, wysadzany drogimi kamieniami. Dnia 30 października 974 roku przeniesiono po raz kolejny relikwie, a głowę złożono osobno za ołtarzem. W 1006 roku relikwię głowy zabrał do Canterbury biskup św. Alfega z Winchester, po swojej nominacji na arcybiskupa. Ramię św. Swithuna otrzymało opactwo Peterborough.
Katedra w Winchester, Hampshire
"Święta dziura" (Holy Hole)
Relikwiarz przeniesiono ponownie w 1093 roku do nowo wybudowanej katedry
w Winchester, gdzie prawdopodobnie został umieszczony za głównym ołtarzem.
W połowie XII wieku biskup Henryk z Blois wybudował tumbę we wschodniej absydzie, pozostawiając z tyłu za nią 'świętą dziurę" (Holy Hole), pierwotnie większą, przez którą pielgrzymi wczołgiwali się przed relikwie Świętego. Relikwie w większości zostały zniszczone w czasie reformacji, a zniszczenia i dewastacji katedry w Winchester dokończyły wojska Oliwera Cromwella.
Relikwie czaszki św. Swithuna z katedry w Evreaux, Górna Normandia
Po prawie pięciuset latach odnaleziono relikwię czaszki św. Swithuna, po drugiej stronie Kanału, w normandzkiej katedrze w Evreaux. Przypuszczalnie relikwię otrzymał w 1170 roku biskup Evreaux, Idzi I du Perche (Giles), który przybył na uroczystą koronację syna Henryka II Plantageneta, jako współwładcy Anglii. Niektóre źródła podają, że to właśnie biskup Evreaux nałożył koronę na skronie młodego królewicza w katedrze w Winchester. W czasie rewolucji francuskiej świętokradcy zniszczyli relikwiarz w którym przechowywano czaszkę i zabrali cenne kamienie, którymi był przyozdobiony. Dopiero w XIX wieku jeden z członków kongregacji przy katedrze w Winchester dotarł do rękopisu, w którym znalazł odniesienie do katedry
w Evreaux.
St. Swithun
Odmiana róży pnącej z kwiatami o mocnym zapachu mirry
Uznawany powszechnie za "świętego od pogody", po tym jak mnisi próbowali przenieść jego doczesne szczątki z grobowca położonego na zewnątrz do złotego relikwiarza w katedrze, w 871 roku, gdy zaczęło padać w dniu wyznaczonej uroczystości i padało tak przez czterdzieści dni. Odtąd tradycja ludowa uznała, że aura w dzień św. Swithuna jest wskazówką, jakiej pogody należy się spodziewać przez następnych czterdzieści dni.
Patron:
Winchester, Stavenger, Hampshire, Sothwark, wzywany w obronie przed suszą.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa. Jego atrybutem jest: mitra, pastorał, paliusz, most, księga.
Przysłowia:
Jak św. Swithun zachlapany, czterdzieści dni zapłakanych.
.