7 stycznia 2011

Św. Alderyk z Le Mans

.
Święty biskup i wyznawca (800-857).

Znany również jako: Aldryk, Audry.

Urodził się 21 czerwca 800 roku, w rodzinie Siona i Geryldy. Mając dwanaście lat chłopiec trafił na dwór Karola Wielkiego, gdzie odebrał staranne wychowanie.

 Kaplica NMP w opactwie p.w. św. Piotra i św. Pawła w Ferrieres

Gdy miał dwadzieścia jeden lat opuścił królewski dwór i udał się do lotaryńskiego Metz, a po otrzymaniu święceń kapłańskich pełnił posługę jako spowiednik na cesarskim dworze Ludwika Pobożnego przez kolejnych dziewięć lat. Po jego śmierci wspierał Karola Łysego, co przypłacił wygnaniem ze swej biskupiej stolicy przez zbuntowanych hrabiów.

Był papieskim legatem króla Akwitanii, Pepina, którego przekonał do zwrotu majątku kościelnego zagarniętego wcześniej przez królewskich namiestników.

W styczniu 832 roku w kościele w Tours został konsekrowany na biskupa Le Mans przez biskupa Landrana I. Jako biskup św. Alderyk zasłynął niezwykłą świętością i wytężoną pracą nad rozbudowaniem diecezji. Odnowił zniszczony i zaniedbany klasztor NMP położony  pomiędzy rzeką a murami Le Mans oraz klasztor św. Wincentego. Do kościoła katedralnego w Le Mans sprowadził w lipcu 838 roku relikwie swoich świętych poprzedników - św. Juliana, św. Turybiusza, św. Pawacjusza i św. Romana.

Brał udział w synodzie w 836 roku w Akwizgranie (Aachen), którego postanowienia dotyczyły głównie przywrócenia dyscypliny kościelnej oraz w synodzie w 846, zwołanym w Paryżu.

Przez ostatnie dwa lata życia był sparaliżowany, zmarł 24 marca 857 roku.
.