.
Święty opat i wyznawca (750-821).Urodził się około roku 750 jako Witiza, w rodzinie wizygockiego księcia Maguelone, imieniem Aigul. W młodości był dworzaninem i podczaszym na dworze króla Pepina. W 773 roku brał udział we włoskiej kampanii Karola Wielkiego. Cudem uniknął utonięcia w rzece niedaleko Pawii, podczas próby ratowania brata.
Został mnichem w benedyktyńskim klasztorze pw św. Sekwana (Saint-Seine) niedaleko Dijon, gdzie przyjął imię Benedykta. Żył tam prawie trzy lata o chlebie i wodzie, śpiąc na gołej ziemi i chodząc boso. Po śmierci opata został wybrany jego następcą.
W imperium frankońskim dobra klasztorne ucierpiały w czasie ataków Wikingów, a dyscyplina zakonna uległa rozluźnieniu. W 779 roku Benedykt założył klasztor na swoich gruntach, w Aniane, gdzie mnisi pracowali fizycznie, kopiowali manuskrypty, żyli o chlebie i wodzie we wszystkie dni tygodnia oprócz niedziel i wielkich świąt. Niewielu chciało żyć według tak surowej reguły, więc Święty przyjął regułę św. Benedykta z Nursji. Liczba mnichów zwiększała się z dnia na dzień tak, że musiał wybudować większy budynek klasztorny nieopodal, żeby pomieściło się w nim 300 braci. Przyłączył się również do niego św. Ardo, który został jego sekretarzem.
Św. Benedykt z Nursji (z lewej) i św. Benedykt z Aniane
Kościół w Saint-Guilhem-le-Desert
Gdy biskup Feliks z Urgel wystąpił z herezją adopcjanizmu, mówiącą że Chrystus był przybranym synem Boga, św. Benedykt zdecydowanie wystąpił przeciw herezji publikując pisma i wspomagany przez synod we Frankfurcie w 794 roku.
Ludwik I Pobożny ufundował opactwo Maurmunster w Alzacji, następnie Kornelimunster niedaleko Akwizgranu (Aachen), które przeznaczył na siedzibę św. Benedykta i mianował go arcyopatem, nadzorującym wszystkie klasztory. Przeprowadzili razem szereg synodów, których zwieńczeniem było ogłoszenie w 817 roku "Capitularum monasticum", kodyfikacji opartej na regule św. Benedykta z Nursji, która miała być stosowana we wszystkich klasztorach cesarstwa.
Św. Benedykt nalegał na liturgiczny charakter życia zakonnego, zwłaszcza codzienne konwentualne Msze Święte i odmawianie brewiarza.
Zmarł 11 lutego 821 roku w opactwie Kornelimunster i tam został pochowany.
Jest uważany za odnowiciela zachodniego życia monastycznego i bywa nazywany Drugim Benedyktem.
W Akwizgranie, w klasztorach benedyktyńskich, cysterskich i trapistów wspomnienie św. Benedykta z Aniane obchodzone jest 11 lutego.
Patron:
Zakonników.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju benedyktyńskiego opata, z ogniem nieopodal; wręczając habit św. Wilhelmowi z Akwitanii lub w jaskini, gdy spuszczany jest ku niemu koszyk z żywnością.
Lektura:
św. Benedykt z Aniane "Reguła mistrza. Reguła św. Benedykta"
.
Posty
