Święty biskup i wyznawca (ok.1040-1109).
Znany również jako: Bernard z Kapui.
Przyszły święty urodził się około roku 1040 w Kapui w zamożnej rodzinie. Nauki pobierał u benedyktynów z klasztoru w Monte Cassino, pod kierownictwem opata Dezyderego (późniejszego papieża Wiktora III). Młodzieńca cechowała mądrość, prawość i czystość. Razem z nim nauki w klasztorze pobierał Hildebrand z Soany (św. papież Grzegorz VII) oraz św. Piotr Damiani.
Po ukończeniu studiów Bernard otrzymał święcenia kapłańskie z rąk opata. Jego cnoty i fakt, że jego rodzina sprzyjała normandzkim księciom, sprawiły, iż został poproszony przez Ryszarda II, księcia Kapui o pełnienie funkcji jego spowiednika i doradcy (pod koniec życia książę, pociągnięty przykładem ks. Bernarda, wstąpił do klasztoru).
Katedra w Carinoli, Kampania
Gdy na początku 1068 roku zmarł biskup Forum Claudii, mieszkańcy zgodnie ze zwyczajem wybrali Bernarda. W marcu w Kapui odbył się synod biskupów, na którym potwierdzono ważność wyboru papieża Wiktora III. Przy tej okazji, dnia 21 marca, w Niedzielę Palmową papież udzielił sakry biskupiej swojemu uczniowi. Nowy biskup z wielką troską zajął się ubogą diecezją, a w 1100 roku przeniósł stolicę biskupstwa do Carinoli, gdzie już w latach wcześniejszych wybudował katedrę pw. NMP i św. Jana Chrzciciela i pałac biskupi.
Relikwiarz św. Bernarda z Carinola
Katedra w Carinola, Kampania
Zmarł w 1109 roku, osiągnąwszy sędziwy wiek. Pochowano go w katedrze w marmurowym sarkofagu.
Patron:
Carinoli.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa. Jego atrybutem jest: pastorał, księga, mitra.
Posty
