Św. Bertold z Góry Karmel

.

Święty kapłan i przeor (zm. 1195r.)

Znany również pod imieniem: Bertold z Kalabrii, Bartoldus.

Urodził się w Solignac, nieopodal Limoges, w rodzinie szlacheckiej. Studiował teologię na uniwersytecie w Paryżu, tam też przyjął święcenia kapłańskie.

Wyruszył na II Krucjatę (1147-49) ze swym kuzynem Aymerykiem z Melefaidy (Albertem), znalazł się w Antiochii w czasie oblężenia przez Saracenów. Wtedy też złożył ślub, że jeśli chrześcijanie odniosą zwycięstwo założy zakon, co też się stało
i wraz z dziesięcioma towarzyszami udał się na Górę Karmel, wybudował tam klasztor i kaplicę poświęconą Błogosławionej Dziewicy Maryi, nieopodal groty proroka Eliasza.

Góra Karmel

Gdy Aymeryk został patriarchą Antiochii poprosił św. Bertolda, aby został przeorem
w założonym przez siebie zgromadzeniu oraz nadał im regułę.

Św. Bertold przez czterdzieści pięć lat, do końca swych dni mieszkał na Górze Karmel. Zmarł 29 marca 1195 roku, a jego grób był świadkiem wielu cudów.

Museum voor Religieuze Kunst w Uden, płn. Brabancja

Patron:
Karmelitów.

Ikonografia:
Przedstawiany w habicie, czasami z długą białą brodą. Jego atrybutami są: klasztor, kij.

Varia:
Przez niektórych historyków św. Bertold uważany jest za założyciela karmelitów. Następca św. Betolda, św. Brokard, poprosił patriarchę jerozolimskiego Alberta
o nadanie reguły (tzw. "reguła życia"), zgodnej z życiem jakie mnisi prowadzili na Górze Karmel, została zatwierdzona przez papieża Honoriusza III w 1226 roku.
.