Św. Waltruda

.

Święta mniszka (ok.619-686).

Znana również jako: Waldetruda, Waudru, Waltrudis.

Św. Waltruda ze św. Wincentym z Soignies i ich dziećmi

Kościół p.w. św. Wincentego a Paulo w Paryżu

Hippolyte Flandrin, 1848-53, fragm. fryzu

Urodziła się około roku 619 w Cousolre, w rodzinie francuskiej arystokracji. Jej ojcem był hrabia Waldebert, majordom Chlotara II, a matką św. Bertila, była córką króla Turyngii. Jej młodszą siostrą była św. Aldegunda. Rodzice wydali ją za hrabiego Hainaut, Madelgaire, związanego z dworem króla Dagoberta I. Mieli czwórkę dzieci: św. Landryka, biskupa Metzu, św. Dentlina, który zmarł w dzieciństwie oraz
św. Aldetrudę i św. Madelbertę, ksienię Maubeuge (Malbodina).

Św. Waltruda z córkami

Godzinki Jean de Larmoy, XVw.

Nakłoniła męża, aby wstąpił do klasztoru w Haumont, w pobliżu Maubeuge, co też uczynił. Jest znany jako św. Wincenty z Soignies. Sama praktykowała cnoty chrześcijańskie, zwłaszcza miłosierdzie dla ubogich i uwięzionych, pozostając pod duchową opieką opata św. Gislena. W tym okresie wycierpiała wiele z powodu oszczerstw i plotek, ale znosiła je wszystkie z pokorą. Około roku 656 na górze Castrilocus przyjęła welon z rąk biskupa św. Auberta z Cambrai. Zamieszkała w małej celi przylegającej do małej kaplicy. Wkrótce założyła tam klasztor na cześć Matki Bożej, wokół którego wyrosło miasto Mons (Bergen).

Św. Waltruda i św. Gertruda

Ilustrowana księga Madame Marie, Hainaut, XIIIw.

Pan Bóg obdarzył ją darem czynienia cudów, zwłaszcza uzdrawiania chorych dzieci
i pomnażania pokarmu dla biednych. Spędzała wiele czasu na modlitwie i postach.

Katedra p.w. św. Waltrudy w Mons

Zmarła 9 kwietnia 686 roku. Została pochowana w klasztorze. Jej relikwie znajdują się w katedrze pod jej wezwaniem w Mons. Budowę katedry rozpoczęto w 1451 roku, trwała 241 lat. Srebrny relikwiarz z 1313 roku został zniszczony przez rewolucjonistów francuskich w 1794 roku, nowy ufundowano dopiero w 1887 roku, został wykonany z pozłacanej miedzi i ozdobiony kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi.

Relikwiarz z Mons

Patronka:
Mons, Hainaut, osób pomawianych.

Ikonografia:
Przedstawiana w habicie lub z obiema córkami lub wszystkimi swymi dziećmi, które okrywa płaszczem. Jej atrybutem jest: katedra.

Przenoszenie relikwiarza na powóz procesyjny

Varia:
W Mons ku czci św. Waltrudy odbywa się Ducasse de Mons, zwane również Doudou. Osiem dni, od soboty przed niedzielą Trójcy Przenajświętszej, jest poświęconych obchodom ku Jej czci. Tradycja ta sięga XIV wieku, gdy w 1349 roku Mons nękała zaraza. Władze postanowiły urządzić procesję z relikwiami przez ulice miasta. Radość mieszkańców nie miała granic gdy okazało się, że zaraza przestała im zagrażać.

Od 1352 roku ustalono datę procesji na niedzielę Trójcy Przenajświętszej. Procesja nie odbyła się w czasie rewolucji francuskiej, w 1803, 1914 i 1940 roku.

Relikwiarz św. Waltrudy jest przewożony ulicami Mons na specjalnym złotym powozie, później relikwie zostają złożone na placu przed kolegiatą.

.