10 marca 2010

Św. Attala z Bobbio OSB

Święty mnich i wyznawca (zm. 627r.)


Urodził się w rodzinie burgundzkiej szlachty. Był mnichem w klasztorze w Lerynie, ale rozczarowany rozluźnieniem dyscypliny zakonnej, przeniósł się do opactwa w Luxeuil, założonego przez św. Kolumbana Młodszego. Gdy król Teodoryk II wydalił św. Kolumbana z Luxeuil, zaproponował Attali objęcie stanowiska opata, ale on wolał udać się na wygnanie razem ze swoim duchowym nauczycielem. Osiedlili się na brzegu rzeki Trebbia, niedaleko Genui, gdzie założyli opactwo Bobbio w 614 roku.

Agidius Ranbeck
"Calendarium annuale benedictinum", Augsburg 1677r.

Po śmierci św. Kolumbana w listopadzie 615 roku, św. Attala został jego następcą. Wraz z mnichami wiele wycierpiał przez ariańskiego króla Arioalda, nie ustawał w nawracaniu Longobardczyków. Rozbudował znacznie klasztor.

Zmarł 10 marca 627 roku, został pochowany w Bobbio, obok św. Kolumbana i innych zakonników.

Klasztor św. Kolumbana w Bobbio

Ikonografia:
Przedstawiany w stroju opata w pobliżu młyna z kijem podróżnym, ze
św. Kolumbanem.

Varia:
Klasztor w Bobbio był w średniowieczu jednym z najważniejszych ośrodków klasztornych w Europie. Posiadał wspaniale skryptorium, w bibliotece znajduje się
25 ze 150 najstarszych rękopisów literatury łacińskiej.

Surową regułę św. Kolumbana łagodzono, aż w końcu została zniesiona w 817 roku na synodzie w Akwizgranie, a do klasztorów kolumbańskich wprowadzono regułę
św. Benedykta