9 września 2010

Św. Kieran z Clonmacnoise

.
Święty kapłan i wyznawca (516-556)

Znany również jako: Kieran Młodszy, Ceran, Ciaran, Kyran, Queran.


Urodził się w 516 roku w irlandzkim Connacht, jako syn cieśli i budowniczego rydwanów, Beoita. Jako chłopiec pobierał nauki w opactwie Clonard, gdzie z czasem stał się jednym z najlepiej wykształconych mnichów. Był duchowym uczniem św. Finiana z Clonard i św. Dermota.

Około roku 534 udał się do Inishmore na wyspach Aran, gdzie siedem lat spędził żyjąc w pustelni i pobierając nauki u św. Endy. W tym czasie otrzymał święcenia kapłańskie. Pewnego dnia jego nauczyciel miał wizję, po której polecił św. Kieranowi wybudować kościół i klasztor w środku Irlandii.

Wraz z ośmioma towarzyszami, w tym i swoim nauczycielem z Clonard św. Dermotem, założył opactwo w Clonmacnoise (Cluain Mhic Nois), nad rzeką Shannon, dla którego napisał surową regułę.

Św. Kieran znany był ze swej pobożności, pokory i wielkiej miłości do biednych i chorych.

Clonmacnoise

Zmarł na żółtą febrę 9 września 556 roku w Clonmacnoise.

Jest jednym z Dwunastu Apostołów Irlandii, wybitnych mnichów żyjących w VI wieku (m.in. św. Finian z Clonard, św. Finian z Moville, św. Kolumban z Iony, św. Kieran St.).

Patron:
Clonmacnoise, chorych na żółtą febrę i żółtaczkę.

Ikonografia:
Przedstawiany jako mnich lub opat. Jego atrybutem jest: pastorał, księga, krzyż, lis, krowa, klasztor.

Legenda:
O św. Kieranie powstało wiele legend. Jedna z nich opowiada, że gdy chłopiec przebywał w Clonard, jego lekcje do nauczyciela zanosił mały lis. Robił to tak długo, zanim nie dorósł i nie zaczął zjadać pism Świętego.

Varia:
Klasztor w Clonmacnoise był przez wieki centrum nauki i kultury. Posiadał wspaniałe skryptorium, w którym powstawały bogato iluminowane manuskrypty, m.in. Book of the Dun Cow z XII wieku. Według legendy miała ona powstać ze skóry krowy, którą przyprowadził ze sobą do Clonard św. Kieran. Klasztor przetrwał wiele najazdów, aż w końcu został prawie doszczętnie zniszczony przez Anglików w 1552 roku.
.