Znany też pod imieniem: Odilon.
Agidius Ranbeck
Calendarium annuale benedictinum, Augsburg 1677
Jeden z czterech świętych wielkich cluniackich opatów (po św. Odonie i Majolusie, przed św. Hugonem). Był piątym opatem w Cluny, na czele opactwa stał przez pięćdziesiąt lat, od chwili wyboru w 994r. aż do śmierci. Wybudował nowy klasztor, rozszerzył regułę swojego zakonu po prawie wszystkich klasztorach francuskich. Dał początek nabożeństwu Dnia Zadusznego - modlitwy i jałmużny z tego dnia miały być ofiarowane za dusze zmarłych. Przyczynił się do zaprowadzenia tzw. Pokoju Bożego (treuga Dei) czyli zakazu starć zbrojnych od środy wieczór do poniedziałku rano (później również w Adwencie i w Wielkim Poście).
W klasztorze kluniackim miał przebywać podobno książę Kazimierz, wysłany do benedyktynów na naukę, nawet przywdział habit i złożył śluby zakonne. Został wezwany do powrotu do Polski, aby objąć tron, za dyspensą papieską Benedykta IX i po złożeniu obietnicy ufundowania klasztoru w Polsce - takie są wg legendy początki tynieckiego opactwa.
Francesco Andreani
Pinacoteca Comunale, Cesena
W swoich kazaniach i poematach wychwalał cnoty Najświętszej Maryi Panny, tajemnicę Wcielenia i Zmartwychwstania.
Zmarł 1 stycznia 1049r. podczas wizytacji klasztoru w Souvigny. Przyjął sakramenty poprzedniego dnia i nalegał, aby go zaniesiono do kościoła, gdzie skonał na łożu wyłożonym workiem popiołu.
Kanonizowany przez papieża Klemensa VI w 1345r. Relikwie św. Odylona zostały spalone w czasie rewolucji francuskiej.
Patron:
Dusz w czyśćcu cierpiących.
.
Posty
