Znany również pod imieniem: Wilhelma z Volpiano, Wilhelma z St.Benigny.
Urodził się w czerwcu/lipcu 962r. w rodzinnym zamku na wyspie San Giulio, niedaleko Nawary. Zmarł 1 stycznia 1031r. w Fecamp.
W 962r. jego ojciec bronił zamku przed przeważającymi siłami cesarza Ottona. Obrońcy w końcu musieli się poddać na honorowych warunkach, a cesarz został ojcem chrzestnym nowo narodzonego Wilhelma. Gdy ten miał siedem lat rozpoczął naukę w klasztornej szkole, a następnie został mnichem w klasztorze św. Michała w Locedio (niedaleko Vercelli). W 987r. przeszedł Wilhelm za św. Maiolusem do opactwa w Cluny, skąd po półtora roku wysłano go do klasztoru św. Saturnina w celu przeprowadzenia w nim potrzebnej reformy. Po powrocie,
7 lutego 992r., na prośbę biskupa Brunona z Langres św. Maiolus wysyła Wilhelma razem z 12 zakonnikami do klasztoru św. Benigna w Dijon. Tu Wilhelm przyjął święcenia kapłańskie i opackie, rozwijając działalność przy duchowym i materialnym odbudowaniu klasztoru. Uczynił klasztor św. Benigna wzorem i nowym macierzystym klasztorem dla Burgundii, Normandii i Lotaryngii. Z jego czasów ocalały budynki obok obecnej katedry, z okrągłą kryptą i klasztornym refektarzem.
Klasztor w Fecamp na XII wiecznej rycinie.
Wiele podróżował promując reformy z Cluny. Przyznaje się, że to właśnie Wilhelm zainspirował św. Odylona w jego poszukiwaniach idealnej reformy. Reaktywował klasztor w Fecamp na normandzkim wybrzeżu, który miał olbrzymi wpływ na religijne życie w Anglii.
Zmarł o świcie 1 stycznia 1031r. w Fecamp.
Patron:
Archidiecezji Dijon i miasta Dijon
Posty
