Św. Julianna z Bolonii

.

Święta wdowa (360-435).

Znana również pod imieniem: Julia (Juliana) z Bolonii.

Urodziła się we Florencji, jej bogobojni rodzice Juliusz Bancjusz i Facunda wychowali ją w wierze. Gdy miała 15 lat rodzice wydali ją za bogatego i szlachetnego Lucjusza z Bolonii. Po narodzinach trzech córek, złożyli ślub że gdy narodzi im się potomek płci męskiej, zachowają czystość do końca życia. Narodził im się syn, który otrzymał imię na cześć św. Wawrzyńca. Swoje dzieci wychowywali pobożnie i w bojaźni Bożej.

Lucjusz zmarł i Julianna została wdową po 10 latach małżeństwa. Ich syn, Wawrzyniec, został księdzem, a trzy córki - Łucja, Perpetua i Wiktoria złożyły śluby dziewictwa, żyjąc w domu Julianny jak w klasztorze. Sama św. Julianna poświęciła się służbie Chrystusowi, modlitwie i postom, pomocy ubogim. Większą część swego majątku ofiarowała na budowę kościołów i klasztoru. Ufundowała kościół pw. św. Wawrzyńca we Florencji, który konsekrował św. Ambroży. Krótko przed śmiercią pomogła w wystawieniu kościoła poświęconego św. Szczepanowi.

Zmarła 7 lutego 435 roku, w wieku 75 lat. Została pochowana w kościele pw. św. Stefana, gdzie jej syn był opatem.

Św. Ambroży wychwalał cnoty św. Julianny, również święci biskupi bolońscy, Feliks
i Petroniusz, opisywali jej niezwykłą pobożność i hojność.

Patronka:
Wdów.

Varia:
W kościele pw. św. Wawrzyńca znajdują się relikwie św. Kazimierza, królewicza.
.