Św. Ignacy z Ona

.

Święty opat i wyznawca (zm.1057).

Znany również jako: Eneko, Inigo.

 Francisco Goya y Lucientes

Urodził się około roku 1000 w Calatayud w Aragonii, w rodzinie mozarabskiej. W młodości postanowił zostać pustelnikiem, a po przyjęciu przez aragoński klasztor p.w. św. Jana na skale (San Juan de la Pena) reformy kluniackiej, przywdział habit benedyktyński. Znany był ze swej wielkiej pobożności, okoliczni mieszkańcy zasięgali jego rady, otrzymując duchowe wskazówki i ostrzeżenia.

 San Juan de la Pena

Około 1029 roku przyjął z rąk króla Nawarry Sancho III Wielkiego godność opata w kastylijskim Ona.W 1046 roku opactwo uzyskało jurysdykcję nad klasztorem pw. św. Jana (San Juan) w Pancorbo, a w 1048 nad klasztorem pw. św. Marcina (San Martin) w Alfano, stając się jednym z najbogatszych opactw. Król często zasięgał jego rady, był też spowiednikiem królewskiego syna Garcii III. Pomógł w założeniu nowego klasztoru pw. Maryi Królowej (Santa Maria la Real) w Najera w 1052 roku.

 Opactwo San Salvador w Ona, Kastylia

W czasie wizytowania podległych mu klasztorów nagle zachorował w Solduengo. Zmarł 1 czerwca 1057 roku, został pochowany w opactwie Najświętszego Zbawiciela (San Salvador) w Ona. Kult publiczny św. Ignacego zatwierdził papież Aleksander IV w 1259 roku. Jego relikwie są przechowywane w popiersiu ze srebra, wysadzanym drogimi kamieniami.

Patron:
Ona, Calatayud, jeńców.

Ikonografia:
Przedstawiany w benedyktyńskim habicie.
Jego atrybutem jest: pastorał, księga, klasztor.

Varia:
Kult św. Ignacego był bardzo żywy przez wieki, w rodzinach szlacheckich często nadawano synom jego imię, a najbardziej znanym jest św. Ignacy Loyola.

Legenda głosi, że w klasztorze pw. św. Jana na skale był ukryty przed muzułmańskimi najeźdźcami Święty Graal.
.