.
Święta dziewica (650-740).Znana również pod imieniem: Vareide, Varelde, Verylde.
Urodziła się w Gandawie. Była siostrą św. Guduli i bratanicą św. Gertrudy z Nivelles.
Mimo tego, że uczyniła ślub czystości została wydana wbrew własnej woli za młodego szlachcica, który nie chciał uznać jej ślubów i był przeciwny jej wizytom w kościele. Wbrew różnym przeciwnościom i podstępom udało jej się zachować dziewictwo do śmierci męża.
Kult Faraildis został udokumentowany już w IX wieku. W dokumentach wylicza się uzdrawianie chorych dzieci, zamienienie chleba w kamień skąpej kobiecie i wskrzeszenie ulubionej gęsi z kości i piór.
Patronka:
Gandawy i francuskiego Bruay oraz opiekunka wdów.
Wzywana w zagrożeniu chorobami u dzieci i w czasie trudności małżeńskich oraz przez ofiary przemocy.
Ikonografia:
Przedstawiana z gęsią u stóp lub na ramieniu.
Legenda:
Faraildis była znana z dobrego serca nie tylko dla ludzi, ale i dla zwierząt, którymi się opiekowała. Szczególną sympatią darzyła dziką gęś, która przylatywała zawsze ze swoim stadem wiosną niedaleko domu Faraildis. Gdy gęsi zjadły kukurydzę z pola, która była przeznaczona dla biednych, święta kazała swojemu ogrodnikowi zamknąć je w klatce za karę na kilka dni. Ogrodnik wypuszczając gęsi z powrotem na wolność zatrzymał przewodnika stada - najładniejszą i najdorodniejszą gęś, ulubieńca Faraildis, myśląc że nikt nie zauważy zniknięcia dzikiego ptaka. Sam zjadł gęś na obiad, ale niestety okazała się bardzo ciężkostrawna. W końcu musiał się przyznać swojej pani do tego co zrobił, zresztą zaniepokojone ptactwo zdążyło już się poskarżyć swojej opiekunce. Zagniewana kazała mu przynieść kości i pióra, które zostały z gęsi. Zdziwiony ogrodnik spełnił jej polecenie, a Faraildis z resztek wsrzesiła swoją ulubioną gęś.
Właśnie dlatego jest przedstawiana z dorodną szarą gęsią, a stada dzikich gęsi przelatując nad kaplicą poświęconą Faraildis w Gandawie gęgają z wdziecznością.
Posty
