Święty męczennik (ok. 1570-1600).
Jan Rigby przyszedł na świat około roku 1570 w Harrow Hall w Ecclestone, leżącym na terenie hrabstwa Lancashire. Był piątym z sześciu synów Mikołaja Rigby i jego żony Marii, z domu Breres. Jego rodzice byli katolikami, ale z obawy przed prześladowaniami, jakie na "papistów" ściągnęły wydane dziesięć lat wcześniej Statuty o supremacji i jedności (Statutes of Supremacy and Uniformity), uczęszczali na anglikańskie nabożeństwa.
Zmuszony sytuacją życiową i pragnąc nawiązania ściślejszych kontaktów z katolikami, Jan w 1600 roku zgłosił się do służby w domu sir Edmunda Huddlestona w Camridgeshire. Lord był protestantem, ale powszechnie wiadomym było, iż jego żona Brygida została skazana na olbrzymią grzywnę i ogłoszona "rzymską" rekuzantką (czyli osobą, która odmówiła złożenia przysięgi na Akt supremacji). Władze podejrzewały, że sir Edmund sprzyja katolikom i potajemnie pomaga księżom. Gdy jego córka, świeżo owdowiała pani Fortescue, otrzymała w lutym 1600 roku wezwanie do stawienia się przed sądem i oskarżającym ją o rekuzanctwo, zniedołężniały lord poprosił Jana Rigby o udanie się do sędziego i usprawiedliwienie córki z nieobecności na anglikańskich nabożeństwach, tłumacząc ją złym stanem zdrowia.
Wszystko odbyłoby się bez kłopotów, gdyby nie to, że jednemu z sędziów, sir Ryszardowi Martinowi, nie spodobał się posłaniec Huddlestonów, których uważał za "papistów" i nie zaczął go wypytywać o jego wiarę oraz praktyki religijne. Młody mężczyzna przyznał się do tego, że jest katolikiem, a także odmówił złożenia przysięgi supremacyjnej, uznającej królową Anglii jako głowę Kościoła, przez co został natychmiast aresztowany i wysłany do londyńskiego więzienia Newgate.
Następnego dnia, w dzień św. Walentego, Jan Rigby stanął przed Lordem Najwyższym Sędzią Anglii, ponownie odmawiając złożenia przysięgi i oświadczając że przez trzy ostatnie lata nie był ani razu na anglikańskim nabożeństwie. Mając nadzieję na złamanie jego oporu i skłonienie do uznania Elżbiety I za głowę Kościoła, został pięć dni później przewieziony do więzienia White Lion (przed 1535 rokiem znajdowała się tam gospoda). Dnia 1 marca 1600 roku ponownie stanął przed sędzią. Według Statutów o supremacji i jedności z 1559 roku, w których uznawanie autorytetu papieża uznano za zdradę oraz naruszenie Aktu przeciw jezuitom, księżom seminaryjnym oraz innym podobnym, nieposłusznym osobom z 1585, którego dopuścił się przez spowiedź u księdza wykształconego za granicą (czyli zdrajcy) został skazany na karę śmierci przez uduszenie i poćwiartowanie (hanging, drawing and quartering). Gdy skazańcowi odczytano ten straszny i hańbiący wyrok, miał powiedzieć: Laus Tibi Domine, Rex aeternae gloriae.
Całą noc modlił się w celi. Rankiem, w sobotę 21 czerwca 1600 roku, na drewnianej ramie przeciągnięto go do St Thomas Watering (obecnie Old Kent Road). Miejsce to, gdzie przez wieki pielgrzymujący do grobu św. Tomasza Becketta poili w strumieniu swoje konie, stało się w XVI wieku placem publicznych egzekucji. Kat powiesił Jana na szubienicy, odcinając go wkrótce, na pół przytomnego. Odcięto mu członki i wypruto wnętrzności, które spalono na jego oczach. W końcu umęczonego ścięto, a ciało poćwiartowano i rozrzucono.
Czterdziestu Męczenników Anglii i Walii
Jan Rigby został beatyfikowany 25 grudnia 1929 roku przez papieża Benedykta XI, a kanonizowany 25 października 1970 przez Pawła VI, w gronie Czterdziestu Męczenników Anglii i Walii (vide: św. Małgorzata Cliterhow, św. Augustyn Webster, św. Jan Plessington, św. Jan Roberts, św. Henryk Walpole, św. Kutbert Mayne, św. Ryszard Reynolds i św. Ambroży Edward Barlow).
Patron:
Kawalerów i torturowanych.
Posty
