Urodził się około roku 360 w bogatej, rzymskiej rodzinie w Akwitanii. Studiował literaturę i prawo, planując karierę w administracji. Po śmierci ukochanej żony, pociągnięty przykładem pobożnej teściowej Bassuli, przyjął chrzest w wieku 32 lat. Udał się w miejsce odosobnione w okolicach Biterrae (Beziers), gdzie przebywał do 409 roku, potem przeniósł się do konwentu w Marsylii. Został wyświęcony na kapłana około 420 roku. Cały swój majątek rozdał biednym. Nawrócenie się i rozdanie majątku ściągnęło na niego gniew ojca, który zerwał z nim wszelkie kontakty.
Korespondował ze św. Paulinem z Noli, przekazując wiadomości o swoim życiu i zakładaniu klasztoru. Napisał kronikę świata (Chronicorum libri duo lub Historia sacra), pisaną zwięzłym stylem, wzorowanym na Tacycie i Salustiuszu. Szczególnie cenne są jego uwagi o pryscylianizmie, jego powstaniu i upadku w Akwitanii.
Biografię św. Marcina z Tours (Vita S. Martini) zaczął pisać jeszcze za życia św. Marcina (zm. 397r.). Jest ona swoistym katalogiem cudów św. Marcina i jedną z najpopularniejszych biografii tego świętego.
Był patronem dynastii Merowingów.
Często mylony ze św. Sulpicjuszem z Bourges (Drugim, Pobożnym) żyjącym w VII wieku.
.