.
Święty biskup i wyznawca (496-576).
Bazylika p.w. św. Klotyldy w Paryżu
Urodził się w 496 roku w Autun. Studiował w Avalon i w Luzy, pod kierunkiem swego wuja, ks. Scapilion. W wieku trzydziestu czterech lat został wyświęcony przez
św. Agrypina z Autun, przyjął godność opata w benedyktyńskim klasztorze
p.w. św. Symforiana. Był tam nauczycielem św. Droktoweusza.
Znany ze swej pobożności i surowości, dla potrzebujących był nadzwyczaj wspaniałomyślny, dla swojej szczodrości nazwano go "ojcem biednych".
Mnisi z klasztoru zbuntowali się przeciw takiej hojności i próbie wzmocnienia dyscypliny, a św. Germana zmusili do opuszczenia klasztoru.
Sakra św. Germana
"Speculum historiale" Wincenty z Beauvais, XVw.
Po śmierci Euzebiusza w 555 roku, biskupa Paryża, król Childebert wyznaczył jego następcą św. Germana. Przekonał króla do wyeliminowania praktyk pogańskich. Nauczał i wyświęcił św. Bertranda z Le Mans.
Św. German błogosławi chorych
"Złota legenda" Jakub de Voragine, Macon, XVw.
Childebert oblegał w 542 roku Saragossę, gdy dowiedział się że mieszkańcy oddali się pod opiekę św. Wincentego, odstąpił od oblężenia i oszczędził miasto. W dowód wdzięczności biskup Saragossy podarował mu dalmatykę Świętego. Król postanowił ufundować kościół p.w. św. Wincentego, którego budowę ukończono w 558 roku,
a 23 grudnia św. German dokonał uroczystej konsekracji. W pobliżu kościoła wzniesiono opactwo.
Brał udział w III (557) i IV (573) synodzie paryskim oraz w synodzie w Toul w 566.
Kościół Saint-Germain-des-Pres w Paryżu
Zmarł 28 maja 576 roku. Został pochowany kaplicy św. Symforiana w przedsionku kościoła p.w. św. Wincentego, w 754 roku przeniesiono jego doczesne szczątki do ołtarza głównego. Kościół w 1014 roku przebudowano, a w 1163 papież Aleksander III poświęcił go św. Germanowi.
Patron:
Więźniów, muzyków. Wzywany w obronie przed ogniem i gorączką.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupim. Jego atrybutem jest: paliusz, pastorał, mitra, łańcuchy, chory chłopiec, płonący dom.
Varia:
Siedemdziesiątym szóstym opatem Saint-Germain-de-Pres został król Jan Kazimierz, gdy po swojej abdykacji w 1669 roku opuścił Polskę. W kościele znajduje się jego serce, ciało sprowadzono do Polski.
Klasztor skonfiskowano na początku rewolucji francuskiej w 1789 roku, przeznaczając go na więzienie. Przetrzymywano w nim księży uwięzionych na rozkaz Zgromadzenia Konstytucyjnego. We wrześniu 1792 roku kilkusetosobowy tłum wtargnął na teren więzienia i w bestialski sposób zamordował dwudziestu czterech duchownych. W masakrach wrześniowych zginęło w sumie ponad 1400 osób.
Posty
