Św. Paweł z Narbonne

.

Święty biskup i wyznawca (zm. ok. 250r.)

Znany również pod imieniem: św. Paweł z Narbony.

Święcenia kapłańskie otrzymał w Rzymie, skąd papież św. Fabian wysłał go wraz ze św. Dionizym, św. Trofimem, św. Saturninem, św. Austromoniuszem, św. Marcjalem i św. Gacjanem do Galii, aby tam krzewili wiarę.

Ołtarz główny

Bazylika św. Piotra w Narbonne

Zanim dotarł do Narbonne, trafił do Beziers i tam nawrócił jego mieszkańców oraz ustanowił nad nimi biskupa Afrodyzjusza. Po dotarciu do celu swojej podróży wybudował pierwszy kościół i został pierwszym biskupem Narbonne.

Bazylika pw. św. Pawła w Narbonne

Zmarł 22 marca około 250 roku w Narbonne. Nad miejscem jego pochówku wybudowano w IV wieku małą bazylikę, która została strawiona przez pożar wiek później. Pierwsza wzmianka o Narbonne jako miejscu kultu i licznych pielgrzymek pochodzi z 782 roku.

Głównym źródłem wiedzy o św. Pawle z Narbonne jest wzmianka w "Historia Francorum" św. Grzegorza z Tours i z akt św. Saturnina z Tuluzy.

Kropielnica w bazylice św. Pawła w Narbonne

W wielu kościołach umieszczano w kropielnicach żabę czy ropuchę,

jako symbol demona egzorcyzmowanego wodą święconą.

Patron:
Narbonne.

Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa. Jego atrybutami są: mitra, pastorał i katedra.

Legenda:
Średniowieczne legendy wiążą postać św. Pawła z Narbonne z prokonsulem Pawłem-Sergiuszem, który został nawrócony przez św. Pawła z Tarsu.

.