Św. Piotr Orseolo

.

Święty mnich i wyznawca (928-1027).

Znany również pod imieniem: Piotr Urseolus.

Urodził się w 928r. w Rivo Alto, w rodzinie zamożnej i poważanej szlachty.

Piotr I Orseolo, XXIII doża wenecki

Mając 18 lat ożenił się z Felicytą, z którą miał jednego syna. W wieku 20 lat został admirałem i dowódcą floty weneckiej, dowodził wielu kampaniom przeciw piratom, którzy grasowali po Morzu Adriatyckim. Wybrany dożą weneckim 12 sierpnia 976r. dzień po buncie, w którym zabito jego poprzednika Piotra Candiani IV i pożarze, który zniszczył znaczną część miasta. Okazał się znakomitym politykiem, jednym z najlepszych weneckich dożów. Ufundował liczne szpitale i ochronki, rozpoczął odbudowę kościoła św. Marka i Pałacu Dożów, pomagał wdowom, sierotom i pielgrzymom. Włożył dużo wysiłku i własnej fortuny w naprawę prawa i porządku w mieście oraz odbudowę zniszczeń.

Piotr Orseolo przed Romualdem z Camaldoli

Giovanni da Brescia, 1526

kościół pw. św. Michała w Murano

Przekonany, że spełnił to co do niego należało, nic nie mówiąc rodzinie, w nocy 1 września 978r. potajemnie opuścił Wenecję, aby udać się do benedyktyńskiego opactwa św. Michała w Cuixa w Pirenejach, na pograniczu francusko-hiszpańskim.  Został mnichem. Jego żona potwierdziła, że po urodzeniu syna, żyli w czystości, a ona sama wiedziała o pragnieniach duchowych męża. Duchowy uczeń św. Romualda z Camaldoli, który poradził mu wybudowanie pustelni, w której Piotr spędził ponad dziesięć lat w odosobnieniu i na modlitwie.

Św. Piotr Orseolo

Marchiori Giovanni, XVIII w.
Kościół pw. św. Rocha w Wenecji

Zmarł 10 stycznia 987r. w klasztorze, a jego grób stał się miejscem pielgrzymek i wielu cudów.

Przeniesienie relikwii miało miejsce w 1027r. w obecności biskupa Elne , później przeniesiono je do kościoła parafialnego Prades w Wenecji. Jego kult został zaaprobowany przez papieża Klemensa XIII w 1731r.

Grób Piotra Orseolo w klasztorze św. Michała w Cuixa