.
Święty biskup i wyznawca (ok.560-636).
Św. Izydor (po prawej) ze św. Leandrem
Ignacio de Ries, XVIIw.
Katedra NMP w Sewilli, Andaluzja
Urodził się około roku 560 w hiszpańskiej Kartagenie w Murcji, w znakomitej rodzinie Seweriana i Teodory. Jego ojciec był spokrewniony w królewskim rodem wizygockim, odgrywając olbrzymią rolę w konwersji ariańskich Wizygotów na katolicyzm. Miał czworo rodzeństwa, dwóch braci - św. Leandra z Sewilli i św. Fulgencjusza z Kartageny oraz dwie siostry, św. Florentynę i Teodozję - matkę św. Hermenegilda.
"Calendarium Annuale Benedictinum"
Aegidius Ranbeck, Augsburg 1677
Wcześnie został osierocony, a jego wychowaniem zajęli się starsi bracia. Nauki pobierał w szkole katedralnej w Sewilli. Po śmierci św. Leandra, w marcu 600 (niektóre źródła podają 601 rok) został wybrany jego następcą. Jako nowy biskup użył wszystkich dostępnych mu środków w celu wykrzewienia szerzącej się herezji ariańskiej, a także herezji acephalów ("bezgłowych", skrajni monofizyci), co mu się całkowicie udało. Wzmocnił również dyscyplinę kościelną w swojej diecezji.
Konwersja wizygockiego króla Rekkareda
(św. Izydor po lewej)
Antonio Munoz Degrain, XIXw.
Pałac Senatu w Madrycie
Brał udział w II soborze w Sewilli w 619roku, w którym brali udział biskupi Galii i Narbonne, a także wszyscy hiszpańscy prałaci. Zajmowano się naturą Chrystusa oraz sposobami zwalczania herezji ariańskiej. Św. Izydor zadbał również o ochronę klasztorów. Pod jego przewodnictwem zwołano w grudniu 633 roku IV sobór toledański, którego akta dotyczyły zarówno spraw dyscypliny kościelnej, jak i jednolitej liturgii w całym królestwie Wizygotów. Promulgowano dekret, który zobowiązywał biskupów do tworzenia seminariów przy katedrach.
Św. Izydor znany był ze swej niezwykłej świętobliwości i gorliwości o chwałę Bożą. Cały swój majątek rozdał, a każdy kto chciał się z nim spotkać, mógł wejść do jego domu w Sewilli, zawsze pełnego żebraków i różnorakich nieszczęśników. Był wspaniałym przykładem również na to, że nauka i wielka mądrość znakomicie współgrają ze świętością. Ufundował wiele klasztorów, kościołów, szkół i bibliotek.
Francisco Salzillo, XVIIIw.
Kościół pw. NMP Łaskawej w Kartagenie, Murcja
Gdy poczuł zbliżającą się śmierć zaprosił dwóch biskupów i razem udali się do kościoła, gdzie święty założył szatę pokutną, a towarzyszący mu biskupi posypali jego głowę popiołem. Modląc się żarliwie o przebaczenie przyjął Wiatyk i poprosił wiernych o modlitwę za siebie. Zmarł kilka dni później, 4 kwietnia 636 roku.
Relikwiarz św. Izydora
Bazylika pw. św. Izydora w Leon
Kanonizacja formalna miała miejsce w 1598 roku przez papieża Klemensa VIII, a papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora Doktorem Kościoła w 1722 roku.
Patron:
Sewilli, Internetu (od 2001), informatyków, filozofów, literatów, topografów, uczniów i studentów.
Ikonografia:
Przedstawiany jako biskup, czasami z wizygockim księciem u stóp. Jego atrybutem jest: mitra, pastorał, księga, pióro, miecz, ul i pszczoły.
Cytat:
Oczyszczamy się modlitwami, dokształcamy czytaniem, jedno i drugie jest dobre, jeśli można sobie na to pozwolić jednocześnie; jeśli nie to lepiej modlić się niż czytać.
Procesja ku czci św. Izydora odbywa się w Sewilli co roku, 26 kwietnia.
Dzieła:
"Etymologie, czyli początków ksiąg XX" (Etymologiarum seu Originum libri XX)
"Trzy księgi sentencji" (Sententiae Libri Tres)
"O herezjach" (De haeresibus)
"O wierze katolickiej przeciw Żydom" (De fide catholica contra Iudeos)
O św. Izydorze:
Ostatecznego potwierdzenia słuszności kierunku życia Izydor szuka w przykładzie Chrystusa i mówi: "Zbawiciel Jezus był przykładem życia czynnego, gdy podczas dnia czynił znaki i cuda w mieście, ale prowadził życie kontemplatywne, gdy szedł na górę i tam spędzał noc na modlitwie". W świetle tego przykładu Boskiego Mistrza Izydor kończy takim oto jasnym wskazaniem moralnym: "Dlatego niech sługa Boży, naśladując Chrystusa, odda się kontemplacji nie rezygnując z czynnego życia. Nie byłoby rzeczą słuszną postępować inaczej. Jak bowiem trzeba kochać Boga przez kontemplację, tak trzeba kochać bliźniego czynem. Niemożliwe jest zatem żyć bez współistnienia jednej i drugiej formy życia, ani nie można kochać, jeśli nie znamy z doświadczenia jednej i drugiej". Uważam, że jest to synteza życia szukającego kontemplacji Boga, dialogu z Bogiem na modlitwie i czytaniu Pisma Świętego, jak również działania w służbie wspólnoty ludzkiej i bliźniego. Ta synteza stanowi lekcję, którą wielki biskup Sewilli pozostawia nam, współczesnym chrześcijanom, powołanym do składania świadectwa Chrystusowi na progu nowego tysiąclecia.
Ojciec św. Benedykt XVI, audiencja generalna 18 czerwca 2008 roku
Bazylika pw. św. Izydora w Leon
Przysłowia:
Na św. Izydora na bociana pora.
Na św. Izydora pusta komora.
Na św. Izydora bywa często chłodna pora.
Lektura:
Tatiana Krzysicka "Izydor z Sewilli" (WAM)
.
Posty
