Znana również pod imieniem: Ermenegilda, Eormenhilda, Ermenilda.
Byłą córką króla Kentu Earconberta i św. Seksburgi z Ely. Od młodości była bardzo pobożna i spędzała wiele czasu na modlitwie. Została wydana za mąż na pogańskiego króla Mercji Wulferyka, z czasem nawróciła go swoim przykładem, razem bogobojnie wychowali swoje dzieci - św. Werburgę z Chester i króla Kenreda z Mercji (po abdykacji został mnichem w Rzymie).
Św. Hermenegilda poświęciła swoje życie na wykorzenienie resztek pogaństwa wśród ludów anglo-saksońskich.
Gdy owdowiała w 675 roku została mniszką w benedyktyńskim klasztorze w Minster-in-Sheppey, który założyła jej matka. Po przejściu swej matki, św. Seksburgii, do klasztoru w Ely została wybrana ksienią w Minster. Później dołączyła do niej i do swojej córki św. Werburgi w Ely, i tam została ksienią w 699 roku.
Zmarła 13 lutego 703 roku w opinii świętości.
Brama klasztorna w Ely, 1815r.
Varia:
Klasztor w Minster-in-Sheppey ucierpiał kilkakrotnie podczas najazdu Duńczyków. Po likwidacji klasztorów przez Henryka VIII przypadł on jego skarbnikowi, Tomaszowi Cheney w 1539 roku. Większość klasztoru została rozebrana, poza kościołem i bramą, które wykorzystano jako budynki mieszkalne.
.