Św. Rupert z Salzburga

.

Święty biskup i wyznawca (ok. 650-718).

Znany również pod imieniem: Ruprecht, Hrodperht, Hrodpreht, Roudbertus, Rudbertus, Robert.

Kościół p.w. św. Antoniego w Ortisei, Trydent-Górna Adyga

Johann Vinazer, 1684r.

Urodził się ok. 650 roku w Wormacji (Worms), w rodzinie franko-niemieckich Robertynów, spokrewnionych z Merowingami. Kształcił się u misjonarzy irlandzkich w Wormacji, tam też przyjął święcenia kapłańskie. Książę Bawarii Teodo II, na prośbę swej żony Regintrudy (córki Dagoberta i chrześcijanki), zaprosił św. Ruperta do swego kraju, aby lud bawarski zapoznał z wiarą i obyczajami chrześcijańskimi.

Chrzest Theodo II

Ludwig Hailer, 1839r.

Katedra p.w. św. Piotra w Ratyzbonie

Uznając w tym zaproszeniu wyraźny głos Boga, św. Rupert udał się do Rzymu
z prośbą o błogosławieństwo. Papież nie tylko mu pobłogosławił, ale mianował i wyświęcił na biskupa. W towarzystwie kilku kapłanów udał się do Ratyzbony, gdzie został uroczyście przyjęty przez księcia i jego żonę. W krótkim czasie, w 696 roku,  ochrzcił bawarskiego władcę i wielu możnych panów, a za przykładem władcy poszedł prosty lud. Wraz z kapłanami udał się do Wiednia, później do Karyntii, fundując klasztory i kościoły. Osiadł nad jeziorem Walońskim w Seekirchen, gdzie ufundował kościół.

Altoetting

Kaplica otoczona kościołami

Św. Rupert ochrzcił również bawarskiego księcia Ottona i jego poddanych, a w Altoetting na miejscu pogańskiego kultu polecił wybudować kościółek, do którego przekazał cudowną figurę Matki Bożej.

Salzburg, miedzioryt z 1740r.

"Salzburskie kościoły" C. Remshart

Dotarł do ruin rzymskiego Juvanum, a że dawniej kwitło tu chrześcijaństwo postanowił św. Rupert założyć w tym miejscu biskupią stolicę. Książę Teodo podarował mu ziemię, a biskup wybudował pierwszy w Austrii kościół p.w. św. Piotra i potrzebne dla księży budynki, dając początek okazałemu miastu, nazwanemu Salzburgiem. Dla swojej siostry, św. Erentrudy, ufundował benedyktyński klasztor Nonenberg. Ponieważ zaczęto odczuwać brak księży, wyruszył zatem do Francji, skąd sprowadził dwunastu pobożnych i gorliwych kapłanów, rozsyłając ich po całej diecezji i budując im kościoły.

Katedra p.w. św. Ruperta w Salzburgu

Przeczuwając zbliżający się kres życia, święty biskup objechał jeszcze raz całe swoje obszerne biskupstwo, wzywając do wierności Chrystusowi, napominając kapłanów aby sumiennie sprawowali święty urząd. Z nadchodzącym Wielki Postem wrócił do Salzburga i ciężko zachorował.

W niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego odprawił solenne nabożeństwo i przyjął Komunię Świętą. Wróciwszy z kościoła zwołał duchowieństwo, któremu udzielił zbawiennych rad i błogosławieństwa, wyznaczył na swego następcę pobożnego św. Wirgila i ze spokojnym obliczem zasnął w Panu dnia 28 marca 718 roku. Został pochowany w założonym przez siebie benedyktyńskim opactwie, w kościele p.w. św. Piotra. Gdy św. Wirgiliusz ukończył budowę salzburskiej katedry,
24 września 774 roku, uroczyście przeniesiono do niej doczesne szczątki św. Ruperta. 24 września 1628 roku relikwie na polecenia arcybiskupa Paris von Lodron złożono pod głównym ołtarzem w nowej katedrze.

Fresk z XIXw.

Patron:
Salzburga, Karyntii, górników solnych.

Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa. Jego atrybutami są: pastorał, mitra, katedra, cudowna figura z Altoetting, baryłka soli.

Impresje muzyczne:
W.A.Mozart "Vesperae Solennes de Confessore" K339
.