.
Święta dziewica i męczenniczka (zm. 304r.)Znana również pod imieniem: Ouilla, Olalla, Olara, Aulera.
Figura św. Eulalii na fasadzie budynku Starego Miasta w Barcelonie
Urodziła się w Barcelonie, około 290 roku, w rodzinie szlacheckiej i bardzo pobożnej. Słysząc o męczennikach za wiarę, modliła się gorąco, aby Bóg jeśli będzie taka jego wola, przysposobił ją do takiej śmierci. Gdy miała czternaście lat do Barcelony przybył nowy rządca prowincji Dacjan, okrutnie prześladujący chrześcijan. Ojciec Świętej schronił się wraz z nią w majątku w górach, obawiając się, że nie tylko wielka pobożność Eulalii ściągnie na nią śmierć, ale i jej niezwykła uroda mogłaby na nią ściągnąć coś o wiele gorszego. Sama potajemnie opuściła dom ojca i udała się do miasta.
Kościół p.w. św. Józefa w Barcelonie
Postawiona przed trybunałem rządcy wyznała, że jest chrześcijanką. Nie chcąc oddać pokłonu bożkom została okrutnie ubiczowana i wtrącona do więzienia. Następnego dnia rozciągnięto ją na rusztowaniu i rozdzierano jej ciało hakami, przypalano boki pochodnią i tarzano w palącym się wapnie. Gdy z tych strasznych męczarni wychodziła coraz mężniejsza i bardziej stanowcza okrutnik Dacjan kazał jej lać na głowę gorący olej, a w nozdrza roztopiony ołów, aby jeszcze bardziej upokorzyć Eulalię kazał zedrzeć z niej ubranie i wlec ją po ulicach miasta. Ale stał się cud i śnieg zaczął padać tak gęstymi płatkami, że okrył ciało Świętej jak białą szatą. Na koniec kazał ją rządca ukrzyżować, a gdy długo konała, kazał ją ugodzić toporem w głowę. W tym momencie jej dusza, jak biała gołębica, uleciała ku niebu.
Sarkofag św. Eulalii w katedrze w Barcelonie
Została pochowana w kościele p.w. św. Maria del Mar w Barcelonie. Jej doczesne szczątki zostały ukryte w 713 roku z obawy przed zbezczeszczeniem w czasie najazdu Maurów, ponownie odkryte w 878 roku. W 1339 roku relikwie przeniesiono do alabastrowego sarkofagu w krypcie nowo wybudowanej katedry p.w. św. Eulalii.
John William Waterhouse, 1885r.
Tate Gallery w Londynie
To samo imię oraz podobne okoliczności śmierci sprawiają, że bywa mylona ze św. Eulalią z Merida (wspomnienie 10 grudnia).
Patronka:
Barcelony i barcelońskiej katedry, przewoźników, żeglarzy, marynarzy. Wzywana w czasie suszy i w zagrożeniu poronieniem.
Ikonografia:
Przedstawiana w długiej szacie, najczęściej z krzyżem św. Andrzeja (crux decussata).
Jej atrybutami są: gołąb, korona, lilia, palma, płonące pochodnie, czasami księga.
Varia:
Barcelońskie obchody święta Eulalii trwają cały tydzień, od 12 lutego.
Na dziedzińcu klasztoru przy katedrze św. Eulalii zawsze przechadza się 13 białych gęsi. Gęsi dlatego, że św. Eulalia miała w swoim domu stadko gęsi, trzynaście - bo tyle miała lat jak poniosła śmierć męczeńską i białe, jako symbol jej niewinności.
.
Posty
