Św. Roderyk z Kordoby

.

Święty kapłan i męczennik (zm. 857r.)

 Znany również pod imieniem: Rodrigo, Rodriquez, Rudericus.

Urodził się w Cabrze, miał dwóch braci z których jeden był muzułmaninem.
Św. Roderyk przyjął święcenia kapłańskie w Kordobie.

Bartolome Esteban Murillo, 1646-55

Gemaeldegalerie w Dreźnie

Pewnego dnia próbował rozdzielić walczących braci, ale wtedy obaj zwrócili się przeciwko niemu i pobili go do nieprzytomności. Brat - muzułmanin szukając zemsty ogłosił władzom, że Roderyk przyjął islam, a gdy ten odzyskał przytomność został wzięty na przesłuchanie i zapytany o wiarę, potwierdził przynależność do Chrystusa. Władze muzułmańskie potraktowały to jako apostazję, został wrzucony do więzienia. Tam poznał i zaprzyjaźnił się ze św. Salomonem. Po trzykrotnym zapytaniu o powrót do islamu, po zdecydowanej odmowie, wg prawa szariatu zostali straceni
13 marca 857 roku.

Ciało św. Roderyka wrzucono do rzeki Gwadalkiwir, ale chrześcijanom udało się je wyłowić. Został pochowany w pobliskim kościele p.w. św. Genezjusza (San Gines).

Św. Roderyk jest jednym z 48 Męczenników z Kordoby, w gronie których znajduje się również św. Anastazy, św. Feliks i św. Digna.

Patron:
Kordoby.

Ikonografia:
Przedstawiany w szatach kapłańskich z palmą męczeństwa, czasami z wieńcem z róż niesionym przez anioła. Jego atrybutami są: palma, miecz.
.