Św. Pelagia

.

Święta pokutnica i wyznawczyni (Vw).

Znana również jako: Małgorzata, Perła, Pelagia Pokutnica.

Hippolyte Flandrin, 1848-53, fragm. fryzu

Kościół p.w. św. Wincentego a Paulo w Paryżu

Biskup Antiochii zaprosił do siebie ośmiu biskupów, wśród nich był i Nonnus (Nonnatus) z Heliopolis, świątobliwy pustelnik, znany ze swej pobożności i ascezy. Gdy wszyscy zgromadzili się przed kościołem św. Juliana i św. Nonnus przemawiał do nich, nieopodal przejeżdżała piękna Małgorzata, słynna tancerka i śpiewaczka. Przybrana od stóp do głów w złoto, srebro i perły, przyciągała uwagę wszystkich dookoła. Wtedy Nonnus zapłakał gorzko, że nie dbają ani w połowie o piękno swych dusz, jak ta niewiasta dba o swoją urodę. I że ozdoby nierządnicy jaśniały większym blaskiem niż ich cnoty.

Św. Pelagia i jej świta. Biskup św. Nonnus modlący się za nią.

"Żywoty świętych" Richard de Montbaston, XIVw.

W niedzielę biskup Nonnus mówiąc kazanie, wzywał gorąco lud Boży do nawrócenia, mówiąc o rzeczach ostatecznych. Wtedy do kościoła weszła Małgorzata i usłyszawszy jego słowa, poraził ją strach przed gniewem Bożym i pragnienie poprawy swojego życia. Ochrzczona przez św. Nonnusa, przyjęła imię Pelagii, rozdała caly swój majątek ubogim i udała się do Jerozolimy. Przebrana za mężczyznę resztę życia spędziła pokutując i umartwiając się w grocie na Górze Oliwnej.

Św. Pelagia przed biskupem św. Nonnusem

"Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku", Katowice-Mikołów, 1937r.

Patronka:
Aktorek.

Ikonografia:
Przedstawiany jako młoda pokutnica. Jej atrybutem jest: krzyż, instrument muzyczny.

 Kościół p.w. św. Pelagii w Turynie, Piemont

Impresje muzyczne:

Alessandro Stradella "Santa Pelagia" (1688, oratorium)
.