Znany również jako: Pietro Armengaudio.
Urodził się w 1238 roku w Guardia dels Prats, w szlacheckiej rodzinie związanej z hrabiami Urgel. W młodości wpadł w złe towarzystwo, prowadząc rozwiązłe życie. Związał się z bandytami i rabusiami, trudniącymi się porwaniami i napadami na podróżnych. Gdy pewnego razu wraz z bandą rzezimieszków napadł na własnego ojca, postanowił zmienić swoje dotychczasowe życie. Ubłagał ojca o przebaczenie, a ten zadbał o to aby marnotrawny syn nie poniósł kary.
Kaplica w kościele pw. NMP z Conxo w Santiago de Compostela
W 1258 roku po gruntownym nawróceniu dołączył do Zakonu NMP Miłosierdzia dla Odkupienia Niewolników (mercedarianie, O.de.M.), założonego czterdzieści lat wcześniej przez św. Piotra Nolasco. Pracował bez wytchnienia nad wykupem zakładników z niewoli, dwukrotnie wyruszał do Maurów. W 1236 roku w Bejaia oddał się w niewolę za osiemnastu zakładników, a gdy goniec z okupem spóźniał się, został powieszony. Następnego dnia z Florencji przybył brat Wilhelm ze złotem i wtedy okazało się, że dzięki Matce Bożej św. Piotr Armengol przeżył egzekucję.
Po powrocie do kraju żył do końca życia w odosobnieniu w klasztorze Santa Maria del Prats, znosząc z cierpliwością i w pokorze olbrzymi ból, który sprawiały rany po powieszeniu.
Relikwie św. Piotra Armengol w kościele pw. św. Jakuba w Guardia dels Prats
Zmarł w opinii świętości 27 kwietnia 1304 roku w Taragonnie. Kult św. Piotra Armengol potwierdził papież Innocenty IX w marcu 1686 roku. Relikwie są przechowywane w kościele pw. św. Jakuba (St Jaume) w Guardia dels Prats.
Ikonografia:
Przedstawiany w habicie mercedariańskim, często z Matką Bożą. Jego atrybutem jest: sznur, palma, księga.
.