.
Święty biskup i wyznawca (zm. w 539r.)Przez prawie czterdzieści lat był zarządcą burgundzkiego Autun. Był ojcem św. Tetryka i pradziadkiem św. Grzegorza z Tours, który w swoich pismach opisał postać Grzegorza z Langres.
Grzegorz po śmierci żony Armentaris całkowicie poświęcił się służbie Bogu jako kapłan. W wieku 57 lat został wybrany biskupem Langres i gorliwie, z wiarą wypełniał swe obowiązki. Post i modlitwa towarzyszyły mu do końca życia, był znany ze swojej pobożności. Mieszkał w Dijon i wiele godzin spędzał na modlitwie w kaplicy dijońskiej bazyliki.
Pewnej nocy, w czasie snu, objawił mu się św. Benigny z Dijon, męczennik z II w., nazywany apostołem Burgundii i zgromił św. Grzegorza za zaniedbanie jego kultu, polecając odnowić bazylikę mu poświęconą, zaniedbaną i popadającą w ruinę. Ten przywrócił dawny blask bazylice oraz wybudował kryptę, do której przeniesiono sarkofag św. Benignego.
Św. Grzegorz zmarł w 539r. w Langres, został pochowany w Dijon, w bazylice św. Benignego, tak jak tego sobie życzył. Epitafium dla niego napisał Wenancjusz Fortunat, autor "Pangue, lingua" i "Vexilla regis prodeunt". Utrwalił w nim pamięć o łagodności i troskliwości biskupa z Langres.
Posty
