.
Święty biskup i wyznawca (ok. 300-ok. 370).
Witraż w oknie kościoła pw. św. Lubencjusza w Kell, Nadrenia
Był uczniem św. Marcina z Tours, później został pomocnikiem św. Maksymina, biskupa Trewiru, który udzielił mu święceń kapłańskich. Po święceniach św. Lubencjusz osiadł w Kobern nad Mozelą, a po śmierci Maksymina, został mianowany jego następcą.
Kolegiata św. Lubencjusza w Dietkirchen, Hesja
Zmarł 13 października około 370 roku. Został pochowany w Kobern, a w 841 roku jego doczesne szczątki przeniesiono do Dietkirchen.
Relikwiarz głowy św. Lubencjusza
Kolegiata w Dietkirchen, Hesja
Relikwiarz ręki św. Lubencjusza
Kościół pw. św. Lubencjusza w Kobern-Gondorf, Nadrenia
Rozkwit kultu św. Lubencjusza miał miejsce w IX i X stuleciu. Jego relikwie znajdują się w Kell, Lahnstein, Limburgu i Trewirze.
Patron:
Żeglarzy.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa. Jego atrybutem jest: mitra, pastorał, krzyż, księga, łódź.
Figura św. Lubencjusza w Lahnstein, Nadrenia
Legenda:
Po śmierci św. Lubencjusza zamierzano go pochować w Kobern, ale nie można było poruszyć trumny z ciałem Świętego nawet o centymetr. Po licznych próbach stwierdzono, że to kara za lekceważenie przez mieszkańców nauk biskupa i trzymanie się pogańskich zwyczajów. Cała ta historia szybko dotarła do Kolonii i Treves, skąd przybyli miejscowi biskupi, ale i oni nic nie wskórali. Wtedy postanowiono umieścić trumnę na łodzi, na której nie było załogi i pozwolić Świętemu wybrać miejsce, gdzie chce być pochowany. Łódź dopłynęła pod prąd do Dietkirchen, koło Limburga, gdzie się zatrzymała i nie chciała płynąć dalej. Wtedy wystawiono kościół w którym pochowano św. Lubencjusza.
.
Posty
