Św. Paulin z Noli

.

Święty kapłan i wyznawca (355-431).

Poncjusz Meropiusz Anicjusz Paulin urodził się w 355 roku w Bordeaux (Burdigala),
w rodzinie bogatego rzymskiego patrycjusza, który w momencie narodzin syna był prefektem pretorianów w Galii. Otrzymał bardzo staranne wykształcenie, do ukończenia przez niego piętnastego roku życia jego preceptorem był poeta Auzoniusz. Poncjusz Meropiusz kontynuował naukę na uniwersytecie w Bordeaux, studiując prawo rzymskie, poezję, retorykę i filozofię. W niedługim czasie stał się znanym i cenionym prawnikiem.

 Katedra p.w. NMP w Linzu, Austria

W wieku dwudziestu czterech lat, po śmierci ojca, odziedziczył wielki majątek.
W 378 roku wyjechał do Rzymu, gdzie otrzymał godność senatora, a wkrótce został również konsulem. W latach 381-82 pełnił funkcję gubernatora Kampanii, osiedlił się w górach nieopodal Noli, na wschód od Neapolu. Mimo młodego wieku, wspaniałego majątku i doskonale rozwijającej się kariery był pozbawiony próżności i niewiele dbał o zaszczyty.

Jego pierwszy rok w Noli miał decydujące znaczenie dla całej reszty jego życia.
W dzień św. Feliksa, patrona Kampanii, ujrzał kilku cudownie uzdrowionych u grobu świętego patrona, co naruszyło jego pogańską filozofię. Od tego momentu zaczęło się jego nawrócenie. Zrezygnował ze stanowiska gubernatora i powrócił do oczekującej go matki

Katedra w Noli, Kampania

Z podróży do Hiszpanii przywiózł sobie żonę, Teresę, chrześcijankę o silnym charakterze i niezłomnej woli, równie bogatą jak on. Mając trzydzieści sześć lat został ochrzczony przez św. Delfina, biskupa Bordeaux, razem ze swoim bratem.

Był przyjacielem św. Augustyna z Hippony, którego nawrócenie dwa lata wcześniej pomogło również i Paulinowi w podjęciu decyzji. U grobu św. Marcina z Tours został uzdrowiony z poważnej choroby oczu.

Św. Paulin i Teresa sprzedali swoje posiadłości w Galii, a pieniądze rozdali ubogim
i niewolnikom. Gdy zmarł ich mały synek Celsus, osiem dni po Chrzcie św., oboje postanowili złożyć śluby czystości. Trzy lata później ludność Barcelony chciała wybrać Świętego na biskupa, prosząc aby udzielono mu święceń kapłańskich, co miało miejsce w Boże Narodzenie 394 roku w katedrze.

Rok po święceniach był gościem św. Ambrożego, który wprowadził św. Paulina
w kapłańskie obowiązki. Później odwiedził Rzym, skąd wyruszył do Noli, gdzie
z kilkoma pustelnikami wiódł pobożne życie nieopodał grobu św. Feliksa.

Wraz z Teresą w Noli urządzili przytułek dla chorych i ubogich, Teresa mieszkała na jednym piętrze opiekując się podopiecznymi, a na drugim utworzono klasztor
w którym mieszkał św. Paulin ze współbraćmi. Żyli oni w milczeniu, poszcząc wiele, nosząc włosiennicę i śpiąc na ziemi. Święty swoim przykładem, a także pobożnymi naukami pociągał wielu do wiary w Chrystusa. Wykupił wielu jeńców z niewoli króla Wizygotów, Alaryka, a nie mając już środków na ich wykup, sam ofiarował się za syna pewnej ubogiej wdowy. Zwalczał herezję pelagianizmu. W roku 410, krótko przed śmiercią Teresy, ludność Noli wybrali go na swego biskupa. Po objęciu godności,
św. Paulin nadal mieszkał w klasztorze. Ufundował wiele kościołów, m.in. bazyliki w Noli i Fondi.

Pozostałości bazyliki w Cimitile koło Noli, Kampania

Zmarł w czasie modlitwy nad ranem 22 czerwca 431 roku, został pochowany obok św. Feliksa w sanktuarium w Noli. Bazylika została zniszczona przez Wandalów
w V wieku, jej pozostałości zostały odkryte w latach 1933-35. Doczesne szczątki
św. Feliksa i św. Paulina przeniesiono do Benewentu, a w XI wieku relikwie przeniesiono do kościoła św. Bartłomieja (San Bartolomeo all'Isola) w Rzymie.

Kościół p.w. św. Bartłomieja (San Bartolomeo all'Isola) w Rzymie

Obecnie sarkofag z relikwiami Świętego znajduje się w kościele w Suterze na Sycylii, obok relikwii św. Onufrego, a odpust ku jego czci przypada w pierwszy czwartek po Wielkanocy. Kościół pochodzi z XIV wieku, ale kult św. Paulina rozwinął się
w miasteczku już w VII wieku. Dnia 14 maja 1909 roku papież św. Pius X w Rzymie uroczyście oddał relikwie dla złożenia ich pod ołtarzem głównym w nowo wybudowanej katedrze.

 Kościół p.w. św. Paulina w Suterze, Sycylia

Według siedemnastowiecznego historyka Piotra Pruszcza relikwie św. Paulina znajdowały się w Katedrze na Wawelu.

Po św. Paulinie pozostało 51 listów i 35 utworów poetyckich, w tym 13 poświęconych zostało św. Feliksowi - "Carmina Natalicia".

Patron:
Noli, ogrodników,dzwonników.

Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa, wręczający jałmużnę ubogim. Jego atrybutem jest: mitra, paliusz, jałmużniczka, łopata, dzwon (przypisywano św. Paulinowi wynalezienie kościelnych dzwonów).

Cytaty:
Dla mnie jedyną sztuką jest wiara, a Chrystus moją poezją (Pieśń XX, 32).

Człowiek bez Chrystusa jest prochem i cieniem.

Festa dei Gigli w Noli

Varia:
Co roku, w niedzielę po 22 czerwca,  w Noli urządzane jest święto Festa dei Gigli (Święto Lilii), na pamiątkę powrotu św. Paulina z niewoli. Początkowo procesja szła ze świecami i białymi liliami, od XIX wieku nosi się jeszcze specjalnie na tę okazję przygotowane wieże (cataletti) o wysokości 25 metrów, pokryte dekoracjami z papier mache o tematyce religijnej. Osiem wież, upamiętniających osiem starożytnych cechów, rano na głównym placu zostaje poświęconych przez biskupa, a wieczorem
w uroczystej procesji są niesione przez miasto.Tradycję święta kontynuują potomkowie włoskich emigrantów w Brooklynie i na Long Island.

Lektura:
Krzysztof Ościsłowski OSPPE "Ideał chrześcijanina i jego realizacja. Studium pism św. Paulina z Noli"
.