Św. Matrona z Barcelony

.

Święta dziewica i męczenniczka (zm. ok. 300).

Znana również jako: Madrona (z hebr.), Matrona z Salonik.

Urodziła się pod koniec III wieku w rzymskiej kolonii Barcino (Barcelona), wcześnie osierocona została przygarnięta przez ludzi z pobliskiej gminy chrześcijańskiej. Jej wuj, zaniepokojony tym, że św. Matrona ulega "przesądom w Chrystusa", zabrał ją ze sobą do Salonik. Wkrótce wybuchły prześladowania za panowania cesarza Dioklecjana i dziewczyna, która nie chciała wyrzec się wiary, została skazana na śmierć.

Doczesne szczątki św. Matrony zniknęły z Salonik w 720 roku, pojawiły się w Barcelonie ponad wiek później, w 892, w cudownych okolicznościach. Pierwotnie jej relikwie chciano złożyć w Marsylii, ale gdy statek miał zawinąć do portu, rozpętał się sztorm, a wiatry skierowały statek w stronę rodzinnego miasta Świętej. Odczytano to jako znak i przeniesiono relikwie do kaplicy na wzgórzu Montjuic (Żydowskie Wzgórze).

Św. Matrona (po lewej) i św. Eulalia

retabulum ołtarzowe

Pierwsza pisemna wzmianka o kaplicy poświęconej św. Matronie pochodzi z 1403 roku. Wkrótce powstał przy niej kościół i klasztor, z którego wyruszały procesje z relikwiami Świętej, mające uchronić miasto i jego mieszkańców przed wojnami, zarazą i innymi nieszczęściami. Relikwie wnoszono do katedry, gdzie złożone były relikwie św. Eulalii, również młodziutkiej męczenniczki za wiarę. Ostatnia procesja miała miejsce w 1651 roku.

 Kościółek pw. św. Matrony w Barcelonie

(obecnie miejsce chrztów i ślubów, dla wiernych dostępny jedynie 15 marca)

Na początku XVIII wieku klasztor i kościół zniszczono w czasie wojny, a relikwie tymczasowo przeniesiono do katedry. Rozpoczęto budowę nowego klasztoru kapucynów pod wezwaniem św. Matrony w centrum miasta, do którego przeniesiono relikwie patronki. Klasztor mocno ucierpiał w czasie wojen napoleońskich, całkowicie zniszczony został w 1853 roku. Relikwie przeniesiono kolejny raz, tym razem do kościoła pw. św. Michała. Gdy w czasie przebudowy budynek zniszczono, św. Matrona trafiła do maleńkiego kościoła na Montjuic, jej poświęconemu.

 Kościół pw. św. Matrony w Barcelonie, fot. 1959r.

Jej kult początkowo równie żywy jak kult św. Eulalii, osłabł na przestrzeni wieków.

Patronka:
Barcelony, żeglarzy.

Ikonografia:
Przedstawiana jako młoda dziewczyna, często razem ze św. Eulalią. Jej atrybutem jest: palma, lilia, statek.

Brama św. Matrony w Barcelonie

Pozostałości murów miejskich z II poł. XIVw.

Varia:
Dnia 15 marca przypada również wspomnienie św. Matrony z Kapui, dziewicy i mniszki.
.

Św. Lukrecja z Kordoby

.

Święta dziewica i męczenniczka (zm. 859).

Znana również jako: Leokrycja.

Dosso Dossi, ok. 1520r.

National Gallery of Art w Waszyngtonie

Pochodziła ze znakomitej rodziny muzułmańskiej. Od wczesnego dzieciństwa wychowywana w wierze chrześcijańskiej przez swoją krewną, która ją również ochrzciła. Gdy rodzice się o tym dowiedzieli dręczyli córkę dniem i nocą, żeby się wyrzekła wiary. Dziewczyna potajemnie powiadomiła o swoim położeniu św. Eulogiusza, kapłana znanego z pomocy prześladowanym współbraciom, prosząc go o umożliwienie jej udania się w jakieś samotne i odosobnione miejsce, aby mogła poświęcić się całkowicie modlitwie i pokucie.

Relikwiarz św. Lukrecji i św. Eulogiusza

Katedra Zbawiciela w Oviedo, Asturia

Św. Eulogiusz umieścił ją u swoich przyjaciół, ale rodzice wkrótce odkryli miejsce pobytu niepokornej córki i wydali ich oboje sędziemu. Skazani na ścięcie, św. Eulogiusza stracono 11 marca 859 roku, a św. Lukrecję cztery dni po nim. Ciało jej wrzucono do rzeki Betis (Gwadalkiwir), chrześcijanie odszukali je i pochowali z wielką czcią.

 Katedra Zbawiciela w Oviedo, Asturia

Jej relikwie, razem z relikwiami św. Eulogiusza, przechowywane są w katedrze w Oviedo.

Ikonografia:
Przedstawiana jako młoda kobieta, często razem ze św. Eulogiuszem w czasie męczeńskiej śmierci. Jej atrybutem jest: palma, lilia.

.