.
Święty męczennik (ok.962-978).
Urodził się około 962 roku, był najstarszym synem króla Edgara I Spokojnego i Etelfledy Pięknej, która zmarła kilka lat po narodzinach syna. Został ochrzczony 19 maja przez arcybiskupa Canterbury, św. Dunstana. Gdy król Edgar zmarł w lipcu 975 roku, druga żona króla Elfryda z pomocą możnych próbowała osadzić na tronie swego syna, a przyrodniego brata św. Edwarda, Etelreda. Dzięki wsparciu i pomocy arcybiskupa Canterbury na tronie 8 lipca 975 roku zasiadł św. Edward.
Zamek Corfe, Dorset
Elferyk z Mercji i inni możni napadali na klasztory, niszczyli je, a mnichów zmuszali do ucieczki, mszcząc się za alians pomiędzy koroną a arcybiskupstwem Canterbury. Wraz z macochą króla zawiązali spisek, planując odsunięcie go od władzy. Gdy 18 marca 978 roku św. Edward polował w lasach nieopodal Wareham, postanowił odwiedzić Etelreda, przebywającego na zamku Corfe. Wyprzedzając straż przyboczną, pojechał samotnie do zamku. Jeszcze siedząc na koniu przyjął kielich z miodem od Etelredy, a wtedy jeden z ludzi królowej zadał mu śmiertelny cios nożem w plecy. Koń poniósł martwe ciało swego pana i długo trwało zanim je odnaleziono. Pewna kobieta, niewidoma od urodzenia, w nocy ujrzała jasne światło, krzyknęła "Panie, zmiłuj się!" i wtedy nagle odzyskała wzrok. Okazało się, że odnalazła ciało zamordowanego króla.
Pozostałości opactwa Shaftesbury
Św. Edward został pochowany początkowo w Wareham, później jego doczesne szczątki przeniesiono 13 lutego 981 roku do opactwa Shaftesbury, podczas prześladowania Kościoła za Henryka VIII jego relikwie ukryto w 1539 roku. Budynki opactwa zniszczono, ziemię sprzedano. Relikwie odkryto dopiero w 1931 roku przez archeologa Wilson-Claridge'a w czasie prac archeologicznych, a ich autentyczność potwierdził osteolog T.E.A. Stowell. Claridge podarował relikwie Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu Poza Granicami, który umieścił je na cmentarzu w Brokwood.
Album Cassela z 1871 roku
Patron:
Anglii.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju królewskim z kielichem i sztyletem. Czasami na koniu, pijący miód, ze skradającym się za plecami zabójcą.
.
Posty
