.
Święta wdowa (ok.980-1045).Znana również jako: Hemma.
Sebald Bopp, ok.1510r.
Urodziła się około roku 980 w karynckim Zeltschach, w rodzinie Engelberta Palensteina i jego żony Tuty, związanej z królewskim rodem Ludolfingów. Wychowywała się na królewskim dworze w Bambergu, pod okiem cesarzowej
św. Kunegundy. Wcześnie wydano ją za mąż, za hrabiego Wilhelma Friesach, z którym miała dwóch synów - Wilhelma i Hartwiga. Obaj zginęli w jednej z kopalń srebra
i żelaza, będących własnością hrabiego, w czasie buntu robotników, który wybuchł po wykonaniu wyroku śmierci na jednym z nich. Hrabia stłumił bunt, po czym w szatach pokutnych wyruszył do Rzymu, wracając zmarł w drodze.
Katedra p.w. Matki Bożej w Maria Saal, Karyntia
Po tych bolesnych wypadkach Emma postanowiła całkowicie poświęcić się Panu Bogu. W dolinie rzeki Gurk, w Karyntii, ufundowała klasztor dla 72 benedyktynek
(dla uczczenia 72 uczniów Pana Jezusa) poświęcony Matce Bożej Bolesnej,
a nieopodal bliźniaczy klasztor męski dla 20 mnichów. Resztę majątku przeznaczyła na budowę kościołów, a sama wstąpiła do klasztoru w Gurk, spędzając trzy ostatnie lata swojego życia na modlitwie i pokucie.
Śmierć św. Emmy
Krypta w katedrze w Gurk, Karyntia
Zmarła 29 czerwca 1045 roku w Gurk, została pochowana w klasztorze. Jej grób był świadkiem wielu cudownych uzdrowień, pielgrzymowały do niego setki wiernych.
W 1174 roku jej doczesne szczątki przeniesiono do nowej krypty w katedrze w Gurk.
Apoteoza św. Emmy
Katedra w Gurk, Karyntia
Została beatyfikowana 21 listopada 1287 roku przez papieża Honoriusza IV.
Proces kanonizacyjny rozpoczęto w 1466 roku, lecz dopiero 5 stycznia 1938 roku kanonizował ją papież Pius XI.
Patronka:
Karyntii, Gurk, szczęśliwego porodu i wdów. Wzywana w zagrożeniu niepłodnością, atakiem padaczki i chorobami oczu.
Ikonografia:
Przedstawiana w stroju z epoki. Jej atrybutem jest: klasztor, katedra w Gurk, róże.
Legenda:
Po śmierci synów św. Emma wrzuciła do szybu kopalni, w której zostali zabici, obrączkę mówiąc, że dopóki nie zostanie odnaleziona, w kopalni nie będzie można wydobywać ani srebra ani rud żelaza ani soli. Obrączki nie odnaleziono do dziś,
a kopalnie jak stały, tak stoją nieczynne.
Św. Emma i legenda o sprawiedliwej płacy
Josef Ferdinand Fromiller, 1739r.
Katedra w Gurk, Karyntia
Inna legenda opowiada o tym, jak w czasie budowy kościoła jeden z pracowników zażądał większego wynagrodzenia niż mu się należało za wykonaną pracę. Św. Emma przyniosła sakiewkę z pieniędzmi i kazała wszystkim robotnikom wziąć z niej tyle, ile im się należało za wykonaną pracę. Ten który żądał więcej, wziął z sakiewki pieniądze, ale w dłoni zostało mu tylko tyle na ile się z nim wcześniej umówiono, reszta przesypała się przez palce. I działo się tak kilkakrotnie, zanim zrozumiał,
że zażądał za dużo.
Kościół klasztorny w Admont, Styria
Varia:
Od ponad trzystu lat istnieje tradycja pielgrzymowania do grobu św. Emmy w Gurk ze Słowenii i Styrii, przez przełęcz Loibl.
.
Posty
