Święty opat i wyznawca (ok.635-710).
Znany również pod imieniem: Hadrian.
Urodził się w północnej Afryce. Beda Czcigodny uważa, że był Berberem. Gdy miał około 10 lat, jego rodzina uciekła do Neapolu przed arabskim najazdem. W bardzo młodym wieku wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru i został opatem Niridanum, na wyspie Nisida w Zatoce Neapolitańskiej. Poznał cesarza Konstansa II, który wprowadził go w otoczenie papieża św. Witaliana, którego został doradcą.
Dwukrotnie oferowano mu arcybiskupstwo Canterbury, odmówił twierdząc, że jest niegodny takiego stanowiska i zaproponował na nie swojego przyjaciela, św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się pod warunkiem, że Adrian zostanie jego doradcą. Obaj wyruszyli z Rzymu w maju 668r. Przybyli do Anglii w 669r. Został opatem u św. Piotra i Pawła, opactwa ufundowanego przez św. Augustyna z Canterbury (zniszczonego w czasie reformacji w XVI w.).
Adrian i Teodor nawrócili wielu pogan. Ponadto Adrian oprócz studiów biblijnych, nauczał języka angielskiego, matematyki, poezji i astronomii.
Zmarł 9 stycznia 710r., został pochowany w klasztornym kościele. Jego grób stał się miejscem licznych cudów, a ciało podczas otwarcia grobu w 1091r. znaleziono w nienaruszonym stanie.