.
Święty biskup i wyznawca (zm. 690).Znany również jako: Amatus, Aime, Amat z Sitten.
Jacques Callot, grawiura, ok. 1630r.
Był pustelnikiem nieopodal kaplicy Matki Bożej na Skale w dolinie Rodanu, zanim w 669 roku został wybrany biskupem Sionu (Sitten). Sprawując tę godność przez pięć lat dał się poznać jako żywa ilustracja cnót.
Mapa Sionu (Sitten) z 1642r.
"Topographia Helvetiae, Rhaetiae et Valesiae"
Biskup nie mogąc znieść postępowania srogiego i wszechwładnego majordoma Neustrii Ebroina, kilkakrotnie go napominał, aż w końcu słaby król, Teudoryk III, za namową Ebroina wygnał św. Amata. Początkowo dostojnik schronił się w benedyktyńskim opactwie św. Furseusza w Peronne, gdzie został bardzo życzliwie przyjęty przez opata, a kilka ostatnich lat swego życia spędził w klasztorze w Breuil, gdzie zmarł w 690 roku.
Plan Douai z wyróżnioną kolegiatą św. Amata
W maju 870 roku doczesne szczątki biskupa Sionu przeniesiono do Soissons, a potem do Douai. Tam, 17 października 1260 roku, miała miejsce uroczysta translacja relikwii. Biskup miejsca, Gerard, wraz z trzema innymi biskupami, przenieśli na swych ramionach sarkofag do kolegiaty (wybudowanej około 950 roku na polecenie hrabiego Flandrii, Arnulfa I). Tam też spoczywały relikwie, aż do 1801 roku, do czasu gdy zburzono świątynię.
Ikonografia:
Przedstawiany w stroju biskupa lub jako pustelnik, wrzucający monety do wody.
Dnia 13 września przypada również wspomnienie św. Amata z Remiremont, z którym często św. Amat z Sionu bywa mylony.
.
Posty
