.
Święta dziewica i męczenniczka (zm. 304).Pobożna i bogobojna od młodości, złożyła śluby czystości. Zauroczony jej urodą mag Cyprian, próbował ją uwieść, posyłając do niej demony. Trzy razy pojawiał się przed Justyną, przybierając za każdym razem inną postać. Raz przyjaciółki, za drugim razem - urodziwego młodzieńca, usiłującego przywieść ją do zguby, a za trzecim razem przybrał wygląd samej Justyny, chcąc zepsuć jej dobre imię. Trzy razy musiał odejść, nie osiągając niczego, przeganiany znakiem krzyża. Zrozpaczony mag sam uczynił ten znak, uwalniając się od nękających go złych duchów. Przyjął chrzest, został diakonem, kapłanem i w końcu biskupem.
Św. Justyna i demony
"Złota legenda", il. Jacques de Besancon, Paryż, XVw.
Św. Justyna żyła w pustelni, gromadząc wokół siebie kobiety, które podobnie jak ona, chciały poświęcić swe życie Panu Bogu. Gdy wybuchły prześladowania za cesarza Dioklecjana została pojmana i razem ze św. Cyprianem postawiona przed cesarzem
w Nikomedii. Po długich torturach, rozkazał ich ściąć na brzegu rzeki Gallus.
Ciała świętych po sześciu dniach potajemnie zabrali chrześcijańscy marynarze udający się do Rzymu, a tam w swojej posiadłości pochowała je pobożna Rufina. Później zostały przeniesione do bazyliki wybudowanej przez Konstantyna.
Męczeństwo św. Justyny i św. Cypriana
Brewiarz rzymski, XIVw.
Relikwie św. Justyny znajdowały się w rzymskiej bazylice p.w. św. Piotra i bazylice
p.w. św. Jana na Lateranie.
W kalendarzu wspomnienie św. Justyny pojawia się w XIII wieku, zostało stamtąd usunięte po reformie w 1969 roku, z powodu braku historycznych dowodów na istnienie św. Justyny i św. Cypriana. W nowym Martyrologium Rzymskim z 2001 roku również pominięto ich imiona.
Patronka:
Osób nękanych przez złe duchy.
Ikonografia:
Przedstawiana jako młoda kobieta, często ze św. Cyprianem.
Jej atrybutem jest: lilia, miecz, krzyż, biały welon, palma, diabeł.
.
Posty
